□10:1 «напак роһлар» — җинларни көрситиду.
■10:1 Мар. 3:13; Луқа 6:13; 9:1.
□10:3 «Филип вә Бартоломай,...» — «Бартоломай»ниң башқа бир исми «Натанийәл» болуши мүмкин («Юһ.» 1:45). «Ләббаус дәпму атилидиған Тадай» — Инҗилдики бәзи кона көчүримиләрдә пәқәт «Тадай» дейилиду.
□10:4 «милләтпәрвәр дәп аталған Симон» — яки, «Қанаанлиқ Симон». «Йәһудий милләтпәрвәрләр» вәтинини Рим империйәсидин азат қилиш үчүн зораванлиқ билән күрәш қилғучилар еди.
□10:8 «Силәргә шапаәт халис берилгәндур, силәрму халис илтипат қилиңлар» — грек тилида пәқәт: «Силәргә халис берилгәндур, силәрму халис бериңлар» билән ипадилиниду.
■10:8 Луқа 10:9; Рос. 8:18,20.
■10:9 Мар. 6:8; Луқа 9:3; 22:35.
□10:10 «хурҗун» — яки «тиләмчиниң халтиси».
■10:10 Лав. 19:13; Қан. 24:14; 25:4; Луқа 10:7; 1Кор. 9:4,14; 1Тим. 5:18.
□10:11 «У йәрдин кәткичә униң өйидила туруңлар» — бу әмирдә чоң даналиқ бар. Бу икки сәвәптин ейтилған болуши мүмкин: — (1) кона заманларда көп диний вәз ейтқучилар өймуөй йоқлап пул тиләйтти; лекин Әйсаниң мухлислири һеч тиләмчилик қилмаслиғи керәк; (2) улар өйму-өй көчүп жүрсә, хәлиқтә бир-биригә қарап һәртүрлүк һәсәт-гуман пәйда болушиму мүмкин — «Немишкә улар бизниң өйдә қонмайду?» яки «немишкә улар бизниң өйдин көчүп кетиду?» дегәндәк.
■10:11 Мар. 6:10; Луқа 9:4; 10:8.
□10:12 «Бирәр өйгә киргиниңларда, уларға салам бериңлар» — оқурмәнләргә аянки, «салам» (ибраний тилида «шалом») дегән сөзниң мәнаси «(Саңа) хатирҗәмлик-аманлиқ тиләймән».
□10:13 «Әгәр у аилидикиләр һөрмәткә лайиқ мөтивәр кишиләр болса» — яки «саламға лайиқ болғанлар болса». «әгәр улар лайиқ болмиса, тилигән аманлиғиңлар өзүңларға қайтсун» — мошу кишиләрниң лайиқ екәнлиги вә шундақла уларниң үстигә мухлислар тилигән аманлиқниң чүшүш-чүшмәслиги уларниң мухлисларни қобул қилған-қилмиғанлиғи билән бағлиқ еди. 14-айәтни көрүң.
□10:14 «уларниң өйидин яки шу шәһәрдин кәткиниңларда, айиғиңлардики топини қеқиветиңлар» — «аяқдики топини қеқиветиш» дегән ишарәт «бизниң силәр билән мунасиветимиз йоқ», дегәнни билдүрүп, Худаниң сөзини рәт қилғанларға қаттиқ агаһландуруш еди.
■10:14 Мар. 6:11; Луқа 9:5; Рос. 13:51; 18:6.
□10:15 «Содом вә Гоморра» — Ибраһим пәйғәмбәр заманидики икки шәһәр болуп, бу шәһәрләрниң адәмлири охшаш һәмҗинислиқ зинахорлуғиға (бәччивазлиққа) қаттиқ берилип гунаға патқанлиқтин, Худа бу шәһәрләрни адәмлири билән қошуп от чүшүрүп йоқатқан.
□10:16 «иландәк сәзгүр... болуңлар» — грек тилида «иландәк ақиланә ... болуңлар».
□10:17 «улар силәрни тутувелип сот мәһкимилиригә тапшуруп бериду» — «сот мәһкимилири» Йәһудийларниң мәһкимилирини вә бәлким башқа хәрһил сорақханиларни көрситиду.
■10:17 Мат. 24:9; Луқа 21:12; Юһ. 15:20; 16:2; Вәһ. 2:1.
■10:19 Мар. 13:11; Луқа 12:11; 21:14.
■10:21 Мик. 7:2, 5; Луқа 21:16.
■10:22 Мат. 24:13; Мар. 13:13; Луқа 21:19; Вәһ. 2:10; 3:10.
■10:23 Мат. 2:13; 4:12; 12:15; Рос. 8:1; 9:25; 14:6.
□10:24 «мухлис устазидин, қул ғоҗайинидин үстүн турмайду» — бу сирлиқ сөз бәлким мухлислар Мәсиһкә толуқ әгәшсә, униңға охшаш азап-оқубәтни көрүләйду, дегән мәнини өз ичигә алиду.
■10:24 Луқа 6:40; Юһ. 13:16; 15:20.
□10:25 «Улар өйниң егисини «бәәлзибул» дәп тиллиған йәрдә...» — «өйниң егиси» Әйса өзи, әлвәттә. «Бәәлзибул» — җинларниң падишаси Шәйтанниң йәнә бир исми. Әйса өзи хәлиқ арисида «алқишлиқ» болмиса униңға әгәшкәнләрму униңға охшаш һақарәткә учрашқа рази болуши керәк, әлвәттә; һәтта бу ишни «Худа Өз нами үчүн бизгә һақарәткә учрашқа имтияз бәрди» дәп һесаплаш керәк («Фил.» 1:29ни көрүң).
■10:25 Мат. 9:34; 12:24; Мар. 3:22; Луқа 11:15; Юһ. 8:48.
■10:26 Аюп 12:22; Йәш. 8:12; Йәр. 1:8; Мар. 4:22; Луқа 8:17; 12:2.
□10:28 «лекин адәмниң җан-роһини өлтүрәлмәйдиғанлардин қорқмаңлар...» — мошу айәттә «роһ-җан» инсанларниң роһий қисмини, йәни ички дуниясини көрситиду.
□10:29 «Икки қушқачни бир тийингә сетивалғили болидуғу?» — «бир тийин» грек тилида «ассарийон». Шу дәвирдики бир ишчиниң күнлүк һәққи болған «динариус»ниң 1/16 қисми еди.
■10:32 Мар. 8:38; Луқа 9:26; 12:8; 2Тим. 2:12.
□10:34 «... Мән течлиқ әмәс, бәлки қилични жүргүрүшкә кәлдим» — 5:38-48дә хатириләнгәндәк, Әйсаниң етиқатчиларни урушмаслиққа дәвәт қилидиған тәлимигә асасән, етиқатчилар қолиға қилич елишиға болмайду шуңа мошу айәттики «қилич» (Худаниң сөзлиригә рәнҗийдиған адәмниң қолида болуп) етиқатчиларға қарши чиққан қилични, яки көчмә мәнидә «җедәл-маҗира»ни көрсәткән болса керәк.
□10:36 «Шуниң билән «Адәмниң дүшмәнлири өз аилисидики кишиләр болиду» — мошу сөзләр Тәврат «Мик.» 7:6дин елинған.
■10:36 Зәб. 40:10; 54:13-15; Юһ. 13:18.
□10:38 «Өзиниң крестини көтирип, маңа әгәшмигәнләрму маңа мунасип әмәс» — римлиқлар тәрипидин өлүм җазаси берилгәнләр миқлинидиған крестни мүрисидә көтирип җаза мәйданиға баратти. Крестлиниш адәмни қийнайдиған, интайин дәһшәтлик вә аһанәтлик өлүм җаза усули болуп, «өзиниң крестини көтириш» дегәнниң көп мәнилири ичидә төвәндикиләрниму оз ичигә алса керәк: (1) Әйса Мәсиһ үчүн азап-оқубәт тартишқа, (2) тил-аһанәт иштишкә, (3) Худаниң ирадисиниң әмәлгә ашурулуши үчүн зөрүр тепилғанда, «өз-өзини өлүм җазасиға һөкүм қилғандәк» өзиниң арзу-һәвәслирини рәт қилишқа тәйяр болуш.
■10:38 Мат. 16:24; Мар. 8:34; Луқа 9:23; 14:27.
■10:39 Мат. 16:25; Мар. 8:35; Луқа 9:24; 17:33; Юһ. 12:25.
□10:41 «Бир пәйғәмбәрни пәйғәмбәрлик салаһийитидә қобул қилған киши» — демәк, униң пәйғәмбәр екәнлиги, Худаниң сөзини йәткүзгәнлиги сәвәвидин уни қобул қилған кишини көрситиду.
■10:41 1Пад. 17:10; 18:4; 2Пад. 4:8.
■10:42 Мат. 25:40; Мар. 9:41; Ибр. 6:10.