Муқеддес Калам (кирил йезиқ) Йәшая 5

Үзүмзар нахшиси

1 Мән өз сөйгән яримға,

Мениң сөйүмлүгүм үчүн өз үзүмзари тоғрилиқ бир күй ейтип берәй;

Сөйүмлүгүмниң мунбәт бир дөң үстидә үзүмзари бар еди; □

2 У һәммә йерини колап ташларни елип ташлиди,

Әң есил үзүм тели тикти;

У үзүмзар оттурисиға күзитиш мунари салди,

Үзүмзар ичидиму шарап көлчиги қазди,

Андин үзүмдин яхши һосул күтти;

Бирақ буниң орниға, үзүмзар аччиқ үзүмләрнила бәрди.□

3 Қени, и Йерусалимдикиләр вә Йәһуданиң адәмлири,

Мән билән үзүмзаримниң оттурисидин һөкүм чиқириңлар!

4 Мениң үзүмзаримда қилғидәк йәнә немә ишим қалди?

Яхши үзүмләрни күткинимдә,

Немишкә пәқәт аччиқ үзүмнила чиқирип бәрди?■

5 Әнди һазир Өз үзүмзаримни немә қилидиғинимни силәргә ейтип берәй: —

Униң читлақлирини елип ташлаймән, у жутуветилиду;

Униң тамлирини чеқип ғулитимән, у чәйлиниду.□ ■

6 Мән уни чөллүккә айландуримән;

Һеч ким уни чатап-путап, пәрвиш қилмайду;

Җиғанлар вә тикәнләр униңда өсүп чиқиду;

Булутларға униң үстигә һеч ямғур яғдурмаңлар дәп буйруймән.

7 Чүнки самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарниң үзүмзари — Исраил җәмәти,

Униң хошаллиғи болған өсүмлүк болса — Йәһудадикиләрдур;

У адаләт мевисини күткән,

Бирақ мана әнди зулум көрди;

Һәққанийлиқни күткән,

Бирақ мана әнди налә-пәряд болди!□ ■

8 Хәқләргә һеч орун қалдурмай өйни-өйгә, етизни-етизға улиғанларға вай!

Өзүңларни ялғуз зиминда қалдурмақчимусиләр?■

9 Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар мениң қулиқимға мундақ деди: —

«Көплигән өйләр,

Дәрвәқә һәйвәтлик, һәшәмәтлик өйләр адәмзатсиз, харап болиду.

10 Бәрһәқ, қириқ молуқ үзүмзар пәқәт алтә күп шарап бериду,

Оттуз күрә дан болса пәқәт үч күрә һосул бериду. □

11 Мәй ичишкә алдирап таң атқанда орнидин турғанларға,

Қараңғу чүшишигә қаримай, шараптин кәйп болғичә бесип олтарғанларға вай!■

12 Уларниң зияпәтлиридә чилтар вә лира, тәмбур вә нәй, шарапму бар;

Бирақ улар Пәрвәрдигарниң қилғанлириға вә қол ишлириға һеч етивар қилмайду.□

13 Шу сәвәптин өз хәлқим билимдин хәвәрсиз болғанлиғи түпәйлидин сүргүн болуп кетиду;

Есилзадилири ечирқишип,

Пухралири уссузлуқтин қуруп кетиду.■

14 Шуңа тәһтисара нәпсини йоғинитип,

Ағзини һаң ачиду;

Уларниң шөһрәтлири, топ-топ адәмлири, қиқас-сүрән көтәргүчилири вә нәғмә ойниғучилири бирақла ичигә чүшүп кетиду.□

15 Пухралар егилдүрүлиду,

Мөтивәрләрму төвән қилиниду,

Тәкәббурларниң көзлири йәргә қаритилиду;

16 Бирақ самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар адаләт жүргүзгинидә үстүн дәп мәдһийилиниду,

Пак-муқәддәс болғучи Тәңри һәққанийлиғидин пак-муқәддәс дәп билиниду.

17 Шу чағда қозилар өз яйлақлирида турғандәк отлайду,

Мусапирларму байларниң вәйранә өйлиридә озуқлиниду.□ ■

18 Қәбиһликни алдамчилиқниң жиплири билән,

Гунани һарву арғамчиси билән тартқанларға вай!□

19 Йәни: «Худа алдирисун!

Ишлирини Өзи иштикрәк ада қилсун,

Шуниң билән биз уни көрәләймиз!

«Исраилдики Муқәддәс Болғучи»ниң нийәт қилғини йеқинлишип ишқа ашурулғай,

Биз уни биливалайли!» — дегәнләргә вай!□

20 Яманни яхши, яхшини яман дегүчиләргә,

Қараңғулуқни нурниң, нурни қараңғулуқниң орниға қойғучиларға,

Аччиқни татлиқниң, татлиқни аччиқниң орниға қойғучиларға вай!

21 Өзлирини дана дәп чағлиғанларға,

Өз нәзиридә өзлирини әқиллиқ дәп қариғанларға вай!■

22 Шарап ичишкә батур болғанларға,

Һарақни әбҗәш қилишта қәһриман болғанларға,□

23 Йәни пара үчүн рәзилләрни ақлап,

Шуниң билән һәққанийларниң адалитини рәт қилғучиларға вай!■

24 Шуңа, от ялқунлири саманларни жутувәткәндәк,

Ялқунларда мәңгәнләр солишип йоқалғандәк,

Уларниң йилтизлири чирип кетиду,

Гүл-чечәклири чаң-тозаңдәк тозуп кетиду;

Чүнки улар самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарниң йолйоруқ-қанунини чәткә қаққан,

Исраилдики Муқәддәс Болғучиниң сөз-каламини көзгә илмиған еди.■

25 Шуңа Пәрвәрдигарниң ғәзиви Өз хәлқигә қарап қайнайду,

У уларға қарап қолини көтирип, уларни уруп жиқитиду.

Тағлар тәвринип кетиду;

Өлүкләр әхләтләрдәк кочилар оттурисида дога-дога болиду.

Мошундақ ишлар болсиму,

Униң ғәзиви йәнила янмайду,

Созған қоли йәнила қайтурулмай туриду.■

26 У жирақтики әлләрни чақирип туғни көтириду,

У йәр йүзиниң чәт яқисидин бир әлни үшқиритип чақириду;

Мана улар тездин алдирап келиду!

27 Улардин һеч бири чарчап кәтмәйду,

Путлишипму кәтмәйду.

Һеч бири үгдимәйду, ухлимайду,

Бағлиған бәлвағлиридин һеч бири бошимайду,

Чоруқлириниң боқучлиридин һеч бири үзүлмәйду;

28 Уларниң оқлири иштик,

Барлиқ оқялириниң киричлири тартилип тәйяр туриду,

Атлириниң туяқлири чақмақ тешидәк болиду,

Җәң һарвулириниң чақлири қоюнтаздәк айлиниду;

29 Уларниң һөкирәшлири ширниңкидәк болиду,

Улар асланлардәк һөкиришиду,

Дәрвәқә, улар овға еришкәндә ғаж-ғуж қилип һөрпийишиду;

Овни қутқузғидәк һеч ким болмай,

Улар уни елип кетиду.

30 Шу күни улар деңизлар һөркүригәндәк овға һөкиришиду;

Әгәр бирәрси йәр-зиминға қариғидәк болса,

Пәқәт қараңғулуқ, дәрд-әләмнила көриду!

Һәр қандақ нур булут-туман тәрипидин ғувалишиду. □ ■

□5:1 «Мән өз сөйгән яримға... бир күй ейтип берәй» — пәйғәмбәрниң ейтқан «яр»и болса Худадур. «мунбәт бир дөң үстидә...» — ибраний тилида «бир мүңгүз, зәйтун мәйлик оғул үстидә...»

□5:2 «...үзүмзар аччиқ үзүмләрнила бәрди» — мошу йәрдә «аччиқ» ибраний тилидики «сесиқ»ни билдүриду.

■5:4 Йәр. 2:5; Мик. 6:3, 8

□5:5 «Униң читлақлирини елип ташлаймән, у жутуветилиду» — башқа бир хил тәрҗимиси: — «Униң читлақлирини елип ташлаймән, у көйдүрүлиду».

■5:5 Зәб. 79:13-14

□5:7 «мана әнди налә-пәряд болди!» — мошу айәттә вәһий-хәвәрни тәкитләш үчүн ибраний тилида аһаңдаш сөзләр ишлитилиду: «адаләт» — «мишпат», «зулум» — «мишпақ»; «һәққанийлиқ» — «тсәдәқаһ», «налә-пәряд» — «зәдәкаһ». Йәшая пәйғәмбәр һәрдайим мошундақ сөз оюни қилиду.

■5:7 Зәб. 79:9-10

■5:8 Мик. 2:2

□5:10 «Бәрһәқ, қириқ молуқ үзүмзар пәқәт алтә күп шарап бериду» — мошу айәттики «қириқ молуқ йәр» ибраний тилида «он қош калилиқ йәр» дегәнлик болуп, он қош кала бир күн ичидә ағдуралайдиған йәр. «алтә күп» — ибраний тилида «бир бат», бәлким 27 литргә тоғра келиду. «оттуз күрә» — бир «күрә» бир кор, йәни 20 литр. «30 күрә» болса ибраний тилида «бир хомир» (300 литр), «3 күрә» ибраний тилида «бир әфаһ» (30 литр).

■5:11 Пәнд. 23:29,30

□5:12 «лира» — бир хил тарлиқ саз. «Пәрвәрдигарниң қилғанлири...» — бу ибарә бәлким бепаян аләмниң яритилиши вә әҗайиплиқлирини, «қол ишлири» болса бәлким униң Исраилларға көрсәткән ниҗатлиқ мөҗизилирини көздә тутиду.

■5:13 Ам. 6:7

□5:14 «тәһтисара» — ибраний тилида «шеол» дегән йәр, «йәр астидики сарай» (йәни, «тәкт сарай»), өлгәнләрниң роһлири баридиған, қиямәт күнини күтидиған җайни көрситиду.

□5:17 «қозилар... отлайду,... мусапирлар... озуқлиниду» — демәк, зимин бош, қуруқ болуп кәткәчкә, қойлар һәм ят адәмләр әркинлик билән һәтта байларниң өйлиридин озуқлуқ тапиду.

■5:17 Йәш. 14:30

□5:18 «Гунани һарву арғамчиси билән тартқанларға вай!» — демәк, улар гуналирини һәтта өз тенидә көтирәлмәйду, кәбиһликлири интайин көп һәм опучуқтур.

□5:19 «Исраилдики Муқәддәс Болғучи» — 1:4дики изаһатни көрүң.

■5:21 Пәнд. 3:7; Рим. 12:16

□5:22 «Һарақни әбҗәш қилишта қәһриман болғанлар...» — мошулар кинайилик сөз, әлвәттә.

■5:23 Пәнд. 17:15; 24:24

■5:24 Мис. 15:7; Йәш. 9:18

■5:25 Йәш. 9:11, 16, 20; 10:4, 6

□5:30 «...улар деңизлар һөркүригәндәк овға һөкиришиду» — ибраний тилида «...улар деңизлар һөркүригәндәк униңға һөкиришиду». Уларниң овлайдиғини болса Исраилдур.

■5:30 Йәш. 8:22