Муқеддес Калам (кирил йезиқ) Һошия 14

1 Самарийәниң өз гунайи өз зиммисигә қоюлиду;

Чүнки у өз Худасиға бойнини қаттиқ қилған;

Улар қилич билән жиқилиду,

Бовақлири парә-парә қилип чеқиветилиду,

Һамилдар аяллири йериветилиду.■

Исраилниң кәлгүсидә товва қилиши, қутқузулуп әслигә кәлтүрүлүши

2 И Исраил, Пәрвәрдигар Худайиңниң йениға иккиләнмәй қайтип кәл!

Чүнки өз қәбиһлигиң билән путлишип жиқилғансән.■

3 Өзүңлар билән биллә сөзләрни епкелиңлар,

Пәрвәрдигарниң йениға қайтиңлар;

Униңға: — «Барлиқ қәбиһликни кәчүргәйсән,

Шапаәт билән бизни қобул қилғайсән,

Шуниң билән биз Саңа ләвлиримиздики «буқа қурбанлиқлар»ни тутимиз — дәңлар.□

4 — «Асурийә бизни қутқузмайду,

Атларға минмәймиз;

Биз һәргиз өз қолимиз ясиғиниға: — «Худайимиз!» демәймиз;

Чүнки Сәндинла житим-йесирлар рәһим-шәпқәт тапиду».□

5 — Мән уларни «арқиға чекинишлири»дин сақайтимән,

Мән уларни чин көңлүмдин халап сөйимән;

Чүнки Мениң ғәзивим униңдин янди.

6 Мән Исраилға шәбнәмдәк болимән;

У нилупәрдәк бәрқ уриду,

Йилтизлири Ливан кедир дәриғидәк йилтиз тартиду;

7 Униң бихлири шахлап йейилиду,

Униң гөзәллиги зәйтун дәриғидәк,

Пуриғи Ливан кедириниңкидәк болиду.

8 Хәлиқ қайтип келип, униң сайиси астида олтириду;

Улар зираәтләрдәк яшнайду,

Үзүм телидәк чечәкләйду;

Ливанниң шараплири ағзида қалғандәк, есидә шерин қалиду. □

9 Әфраим: «Мениң бутлар билән йәнә немә карим!» — дәйдиған болиду.

«Мән униңға җавап беримән, униңдин хәвәр алимән!

«Мән япйешил бир қариғайдурмән».

«Сениң мевәң Мәндиндур!»□

10 Ким дана болуп, бу ишларни чүшинәр? Чечән болуп, буларни биләр?

Чүнки Пәрвәрдигарниң йоллири дурустур,

Һәққанийлар уларда маңиду;

Бирақ итаәтсизләр уларда путлишип жиқилиду.■

■14:1 Һош. 10:14

■14:2 Һош. 12:7

□14:3 «...«буқа қурбанлиқлар»ни тутимиз — «буқа қурбанлиқлар» Худаға атап беғишлинидиған «көйдүрмә қурбанлиқ»лар ичидә әң қиммәтлик қурбанлиқ еди. Мошу йәрдә көчмә мәнидә ишләткән, әлвәттә. У «ләвлиримиздики мол ибадәт-мәдһийә»ни көрситиду. Башқа бир хил тәрҗимиси: «ләвлиримиздики мевини тутимиз».

□14:4 «Чүнки Сәндинла житим-йесирлар рәһим-шәпқәт тапиду»» — бу сөз Һошияниң балилириниң өз дадиси билән болған кәчүрмишини әкс әттүргән болиду.

□14:8 «Ливанниң шараплири ағзида қалғандәк, есидә шерин қалиду» — ибраний тилида: «Униң әсләтмиси Ливандики шарапниңкидәк болиду».

□14:9 «Әфраим: «Мениң бутлар билән йәнә немә карим!» — дәйдиған болиду» — башқа бир хил тәрҗимиси: «У (Худа Әфраимға) «И Әфраим, Мениң бутлар билән немә алақәм болсун!» — дәйду».

■14:10 Пәнд. 10:29