Main Index: Indonesian (Bahasa Indonesia Sehari-hari)

Mazmur 102

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] [44] [45] [46] [47] [48] [49] [50] [51] [52] [53] [54] [55] [56] [57] [58] [59] [60] [61] [62] [63] [64] [65] [66] [67] [68] [69] [70] [71] [72] [73] [74] [75] [76] [77] [78] [79] [80] [81] [82] [83] [84] [85] [86] [87] [88] [89] [90] [91] [92] [93] [94] [95] [96] [97] [98] [99] [100] [101] [102] [103] [104] [105] [106] [107] [108] [109] [110] [111] [112] [113] [114] [115] [116] [117] [118] [119] [120] [121] [122] [123] [124] [125] [126] [127] [128] [129] [130] [131] [132] [133] [134] [135] [136] [137] [138] [139] [140] [141] [142] [143] [144] [145] [146] [147] [148] [149] [150]

102:1 Doa orang sengsara yang dalam keadaan letih lesu mengeluh kepada TUHAN. (102-2) Ya TUHAN, dengarlah doaku, biarlah seruanku sampai kepada-Mu.

102:2 (102-3) Jangan berpaling daripadaku bila aku dalam kesusahan. Dengarlah bila aku berseru, dan jawablah aku segera.

102:3 (102-4) Hidupku menghilang seperti asap; tulang-tulangku membara seperti api.

102:4 (102-5) Aku lesu seperti rumput kering, dan kehilangan nafsu makan.

102:5 (102-6) Aku mengerang dengan nyaring; badanku tinggal kulit pembungkus tulang.

102:6 (102-7) Aku seperti burung undan di padang gurun, seperti burung hantu di reruntuhan yang sepi.

102:7 (102-8) Aku tak bisa tidur, seperti burung yang kesepian di atap rumah.

102:8 (102-9) Sepanjang hari musuh menghina aku; namaku dijadikan kutuk oleh orang yang marah kepadaku.

102:9 (102-10) Aku makan abu seperti roti, minumanku bercampur air mata,

102:10 (102-11) sebab Engkau telah mengangkat dan melemparkan aku dalam kemarahan-Mu yang menyala-nyala.

102:11 (102-12) Hidupku berlalu seperti bayangan di waktu petang; aku menjadi layu seperti rumput.

102:12 (102-13) Tapi Engkau, ya TUHAN, Raja untuk selama-lamanya, tetap diingat turun-temurun.

102:13 (102-14) Engkau akan bangkit dan mengasihani Sion, saatnya sudah tiba untuk berbelaskasihan kepadanya.

102:14 (102-15) Sebab hamba-hamba-Mu mencintai dia, biarpun ia sudah menjadi reruntuhan. Mereka merasa kasihan kepadanya, walaupun ia sudah menjadi debu.

102:15 (102-16) Kuasa TUHAN akan ditakuti oleh bangsa-bangsa; dan keagungan-Nya disegani oleh semua raja,

102:16 (102-17) apabila TUHAN membangun Sion kembali, dan tampil dalam keagungan-Nya.

102:17 (102-18) Ia akan mendengar doa umat-Nya yang melarat, dan tidak menolak permohonan mereka.

102:18 (102-19) Tulislah semua perbuatan TUHAN untuk angkatan yang akan datang, supaya bangsa yang belum dilahirkan dapat memuji Dia.

102:19 (102-20) TUHAN memandang dari tempat-Nya yang tinggi, dari surga Ia menengok ke bumi

102:20 (102-21) untuk mendengar keluh-kesah orang tahanan dan membebaskan orang yang dihukum mati.

102:21 (102-22) Maka nama-Nya akan diwartakan di Sion, dan Ia akan dipuji-puji di Yerusalem,

102:22 (102-23) waktu bangsa-bangsa dan kerajaan-kerajaan berhimpun untuk berbakti kepada TUHAN.

102:23 (102-24) TUHAN mematahkan kekuatanku waktu aku masih muda, dan memperpendek umurku.

102:24 (102-25) Lalu aku berkata, "Ya Allah jangan mengambil nyawaku di pertengahan hidupku." TUHAN, Engkau hidup selama-lamanya,

102:25 (102-26) dahulu Engkau menjadikan bumi; langit pun karya tangan-Mu.

102:26 (102-27) Semua itu akan lenyap, tetapi Engkau tetap ada; semua itu akan usang seperti pakaian. Engkau membuangnya seperti baju tua, lalu semuanya akan musnah.

102:27 (102-28) Tetapi Engkau tetap sama, hidup-Mu tak akan berakhir.

102:28 (102-29) Anak cucu kami akan hidup dengan tentram, dan selalu aman dalam perlindungan-Mu.

Webnet77.com