□32:2 «changqap ketken zémin» — yaki «charchap ketken zémin».
□32:7 «Yoqsulning dewasida gep qilip uni weyran qilishni pemlep olturidu» — bashqa birxil terjimisi: — «lilla-adil dewa qilghan yoqsulni yoqitish üchün pemlep olturidu».
□32:11 «Kiyiminglarni séliwétinglar, özünglarni yalang qilinglar, chatriqinglargha böz baghlanglar!» — bular bolsa esirge chüshüp qalghanlarning mejburiy qilidighan ishliri.
□32:15 «Roh bizge yuqiridin tökülgüche,.....» — mushu yerde «Roh» Xudaning Rohini bildüridu. Tékistte «kimning rohi» ikenliki déyilmigen ehwalda «Roh» dégen söz ayrim körülse, undaqta shübhisizki Xudaning Rohini körsitidu. «Dalalar méwilik bagh-étizlar bolghuche, méwilik bagh-étizlar ormanzar dep hésablan’ghuche...» — démek, yer yüzidiki boz yerler munbet bolidu we hazir munbet yerlermu téximu shundaq bolidu.
■32:15 Yesh. 29:17; Yo. 2:28, 29; Yuh. 7:37, 38; Ros. 2:17, 18
□32:20 «Orman késilip yiqitilghanda möldür yaghsimu, sheher pütünley yer bilen yeksan qiliwétilsimu, su boyida uruq térighuchilar, kala we ésheklerni keng dalagha qoyuwétidighanlar bextliktur!» — (19-20) démisekmu, bu nahayiti sirliq bir sözdur. Belkim bizni axirqi zamanlardiki ikki ehwal toghrisida eslitidu. «Orman yiqilidu» — tekebburlar pes qilinidu (10-bab, 18- we 33-34-ayetni körüng). «Sheher» belkim yuqiriqi (24-babtiki) «tertipsiz sheher» bolup, Xuda teripidin weyran qilinidu. Biraq kichik péilliq turmushni tallighanlar, mesilen öz kala-ésheklirige yaxshi muamile qilghanlar bext-beriket tapidu.