எனது பகைவர்கள் என்னைத் தோற்கடித்து என்னை நோக்கி நகைக்காமல் இருக்கச் செய்தீர்.

எனவே நான் உம்மை கனப்படுத்துவேன்.

நீர் என்னைக் குணமாக்கினீர்.

என்னை வாழவிட்டீர்.

குழிகளில் இருக்கும் பிணங்களோடு நான் தங்கியிருக்க நேரவில்லை.

அவரது பரிசுத்த நாமத்தைத் துதியுங்கள்!

ஆனால் அவர் அன்பை வெளிப்படுத்தினார், எனக்கு “உயிரைக்” கொடுத்தார்.

மறுநாள் காலையில் மகிழ்ச்சியோடு பாடிக்கொண்டிருந்தேன்!

அது உண்மையென நிச்சயமாய் நான் அறிவேன்.

“நான் ஒருபோதும் தோற்கடிக்கப்படமாட்டேன்!”

எதுவும் என்னை வெல்ல முடியாது என உணர்ந்தேன்.

நான் மிகவும் பயந்தேன்.

எனக்கு இரக்கம் காட்டுமாறு வேண்டினேன்.

மரித்தோர் புழுதியில் கிடப்பார்கள்.

என்றென்றும் தொடரும் உம் நன்மையை அவர்கள் பேசார்கள்” என்றேன்.

என்னிடம் தயவாயிரும்!

கர்த்தாவே, எனக்கு உதவும்.

என் அழுகையை நடனக்களிப்பாய் மாற்றினீர்.

மகிழ்ச்சியால் என்னைப் பொதிந்து வைத்தீர்.

ஒருபோதும் அமைதியாயிராமல் நான் இதைச் செய்வேன்.

எப்போதும் யாராவது ஒருவர் உம்மை கனப்படுத்திக் கொண்டிருப்பார்கள்.