721 ਈ. ਪੂ. ਵਿੱਚ ਸਾਮਰਿਯਾ ਦੇ ਪਤਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਭਰੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਵਿੱਚ, ਨਬੀ ਹੋਸ਼ੇਆ ਨੇ ਨਬੀ ਆਮੋਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਉਤਰੀ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ ਸੀ । ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮੂਰਤੀ ਪੂਜਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਫਸਣ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਬਹੁਤ ਚਿੰਤਾ ਵਿੱਚ ਸੀ । ਹੋਸ਼ੇਆ ਨੇ ਇੱਕ ਵਿਭਚਾਰਣ ਔਰਤ ਦੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਵਿਆਹ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਇਸ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਹੌਂਸਲੇ ਦੇ ਨਾਲ ਦਰਸਾਇਆ । ਜਿਵੇਂ ਉਸ ਦੀ ਪਤਨੀ ਗੋਮਰ ਉਸ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸਘਾਤੀ ਬਣ ਗਈ ਸੀ, ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤਾ ਸੀ । ਇਸ ਕਾਰਨ ਇਸਰਾਏਲ ਉੱਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਆਵੇਗੀ । ਪਰ ਅੰਤ ਦੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਲਈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਅਨੰਤ ਪ੍ਰੇਮ ਦੀ ਜਿੱਤ ਹੋਵੇਗੀ, ਉਸ ਇਸ ਜਾਤੀ ਨੂੰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਉਸ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਨੂੰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰੇਗਾ । ਇਹ ਪ੍ਰੇਮ ਇਹਨਾਂ ਭਾਵੁਕ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪਰਗਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ: “ਹੇ ਅਫ਼ਰਾਈਮ, ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਛੱਡਾਂ ? ਹੇ ਇਸਰਾਏਲ, ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਤਿਆਗ ਦਿਆਂ ? ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਬਦਲ ਗਿਆ, ਮੇਰਾ ਤਰਸ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗਰਮ ਅਤੇ ਨਰਮ ਹੋ ਗਿਆ ।” (11:8)