□32:1 «Dawut yazghan «Masqil»» — «Masqil» dégen sözning menisi bizge namelum; bezi alimlar uni «terbiyilik» bildüridu, dep qaraydu; yeni beziler uni «mahirliq bilen éytilsun» dégenni bildüridu, dep qaraydu.
□32:4 «Sélah!» — menisi éniq emes. Zeburdiki herbir küy naxsha qilip éytilghan waqitta, «Sélah» belkim pedidiki birdem toxtashni (pauz) körsitip, «toxta, oylan» dégen menide ishlitilishi mumkin.
■32:5 Zeb. 38:18; 51:3; Pend. 28:13; 1Yuh. 1:9
□32:6 «Shunga séni tapalaydighan peytte, herbir ixlasmen Sanga dua bilen iltija qilsun!» — «shunga» dégen mushu muhim söz Xudaning kechürümini izdigen ademge ümid bérishi kérek (5-ayetni körüng). «Chong topanlar örlep téship ketkende, sular shu kishige yéqinlashmaydu» — mushu sözler oqurmenlerge Nuh peyghemberning dewridiki topanni eslitidu. Topan kélishtin burun Xudani izdigenler üchün «Xudani tapalaydighan peyt» bolidu; lékin topan bésip kelgendin kéyin Xudani izdeydighan héchqandaq purset qalmaydu.
□32:8 «Méning közüm üstüngde bolushi bilen...» — (1) Xuda Özini söygenlerni herdaim közide tutidu; (2) qedimde padishahlar xizmetchilirige peqet köz ishariti bilenla yol körsitetti.