สดุดี ๑๒๗
สิ่งดีทั้งปวงมาจากพระเจ้า
บทเพลงบรรเลงในขบวนแห่ขณะเคลื่อนขึ้นสู่เนินเขา ของซาโลมอน
๑ ถ้าพระผู้เป็นเจ้าไม่ได้เป็นผู้สร้างบ้าน
ผลงานของพวกช่างก่อสร้างก็ไร้ประโยชน์
ถ้าพระผู้เป็นเจ้าไม่ได้เฝ้ารักษาเมืองไว้
ผู้เฝ้ายามก็ตื่นอยู่โดยเปล่าประโยชน์
๒ ไม่เกิดประโยชน์อันใดเลยถ้าท่านตื่นขึ้นแต่เช้าตรู่
และนอนดึก
เพื่อตรากตรำหาอาหารเลี้ยงตนเอง
เพราะพระองค์ให้บรรดาผู้ที่พระองค์รักได้หลับพักผ่อน
๓ ดูเถิด บุตรทั้งหลายเป็นของประทานจากพระผู้เป็นเจ้า
ผลจากครรภ์เป็นรางวัลจากพระองค์
๔ บรรดาบุตรชายของคนวัยหนุ่ม
เป็นเสมือนลูกธนูในมือของนักรบ
๕ คนที่มีลูกธนูเต็มแล่งก็เป็นสุข
เขาจะไม่พบความปราชัย
ในยามปะทะคารมกับศัตรูของเขาที่ประตูเมือง