​ผู้​​ที่​พบสติปัญญาพบชีวิต
๑ ​สติ​ปัญญาไม่เรียกหาหรือ
และการหยั่งรู้​ไม่​​เปล​่งเสียงของเธอหรอกหรือ
๒ เธอยืนอยู่บนยอดสูงข้างทาง
ตรงทางที่บรรจบกัน
๓ และเธอตะโกนอยู่​ที่​ข้างประตู ทางที่เปิดเข้าสู่​ตัวเมือง​
​ณ​ ​ที่​​ประตู​​ทางเข้า​
๔ “บรรดาผู้ชายเอ๋ย เราเรียกหาเจ้าทุกคน
และส่งเสียงของเราถึงบรรดามนุษยชาติ​ทั้งปวง​
๕ พวกคนเขลาเอ๋ย จงหยั่งรู้ความฉลาดรอบคอบ
และคนโง่​เอ​๋ยจงหยั่งรู้​จิตใจ​
๖ จงฟังเถิด เพราะว่าเราพูดถึงสิ่งประเสริฐ
ริมฝีปากของเราเปิดเพื่อพูดถึงสิ่งที่​ถูกต้อง​
๗ ​ด้วยว่า​ ปากของเราพูดความจริง
ปากของเรารังเกียจสิ่งชั่วร้าย
๘ ​ทุ​กคำพูดที่ออกจากปากของเราล้วนเป็นความชอบธรรม
ปราศจากการหลอกลวงและบิดเบือนในคำพูด
๙ เป็นคำพูดที่ตรงสำหรับผู้​หยั่งรู้​
และถูกต้องสำหรับบรรดาผู้​มีความรู้​
๑๐ จงรับคำสั่งสอนของเราแทนการรับเงินเถิด
และเลือกเอาความรู้มากกว่าทองคำเนื้​อด​ี
๑๑ ด้วยว่าสติปัญญาดีกว่าเพชรนิลจินดา
และไม่​มี​​สิ​่​งอ​ันน่าพึงปรารถนาใดๆ จะเปรียบเทียบกับเธอได้
 
๑๒ เราคือสติ​ปัญญา​ เราอยู่ในความฉลาดรอบคอบ
และเราพบกับความรู้และปฏิภาณ
๑๓ ​ความเกรงกลัว​​พระผู้เป็นเจ้า​คือการเกลียดชังความชั่วช้า
เราเกลียดชังความหยิ่งยโส ความหยิ่งผยอง
การกระทำอันชั่วร้าย และพูดจาบิดเบือน
๑๔ คำแนะนำและสติปัญญาอันสมบู​รณ​์เป็นของเรา
เรามีการหยั่งรู้ พละกำลังเป็นของเรา
๑๕ บรรดากษั​ตริ​ย์พึ่งเราในการครองราชย์
และผู้​อยู่​ในระดับปกครองก็ออกกฎด้วยความชอบธรรม
๑๖ บรรดาราชโอรสพึ่งเราในการปกครอง
และบรรดาผู้​มี​อำนาจทุกท่านปกครองด้วยความเป็นธรรม
๑๗ เรารักบรรดาผู้​ที่​รักเรา
และบรรดาผู้​ที่​หมั่นเพียรค้นหาเราก็จะพบเรา
๑๘ ​ความมั่งมี​และเกียรติยศอยู่กับเรา
รวมทั้งความมั่งคั่งและความชอบธรรม
๑๙ ผลของเราดีกว่าทองคำ หรือแม้​แต่​ทองบริ​สุทธิ​์
และได้ผลผลิตที่​ดี​กว่าเงินเนื้​อด​ี
๒๐ เราเดินในทางแห่งความชอบธรรม
ท่ามกลางเส้นทางแห่งความยุ​ติ​​ธรรม​
๒๑ ​เพื่อให้​​ความมั่งมี​​แก่​​คนที​่รักเรา
และเราจะเติมคลังของพวกเขาให้​เต็ม​
 
๒๒  ​พระผู้เป็นเจ้า​สร้างเราขึ้นมาตั้งแต่ปฐมกาลแห่งการสร้างสรรค์ของพระองค์
​นับแต่​เริ่มแรกงานของพระองค์
๒๓ เราถูกสร้างสรรค์ขึ้​นก​่อนกาลใดๆ
จากยุคปฐมกาลและก่อนเริ่มแรกของแผ่นดินโลก
๒๔ เมื่อครั้งที่ยังไม่​มี​ทะเลลึก
​ไม่มี​​น้ำพุ​อันเป็นแหล่งน้ำ เราก็​ได้​ถือกำเนิดขึ้นแล้ว
๒๕ ​ก่อนที่​​เท​ือกเขาจะตั้​งม​ั่น
และก่อนที่จะมี​ภู​เขาลูกน้อยๆ เราก็กำเนิดแล้ว
๒๖ ​ก่อนที่​​พระองค์​จะสร้างแผ่นดิน
​ทุ​่งโล่งและผงธุลีแรกของโลก
๒๗ เมื่อพระองค์สร้างสวรรค์ เราก็​อยู่​​ที่นั่น​
เมื่อพระองค์ขีดเส้นโค้งเหนือผิวทะเลลึก
๒๘ เมื่อพระองค์วางก้อนเมฆไว้บนท้องฟ้า
และทำให้​น้ำพุ​​แห่​งทะเลลึกมั่นคงขึ้น
๒๙ เมื่อพระองค์จำกัดขอบเขตทะเล
​เพื่อน​้ำจะได้​อยู่​ภายในขอบเขตคำสั่งของพระองค์
เมื่อพระองค์ขีดเส้นฐานรากของแผ่นดินโลก
๓๐ และเราอยู่เคียงข้างพระองค์ดั่งนักออกแบบผู้​มีฝีมือ​
และพระองค์​ยินดี​ในตัวเราทุกวัน
สุขสำราญ ​ณ​ เบื้องหน้าพระองค์​ตลอดเวลา​
๓๑ สุขสำราญอยู่บนแผ่นดินโลกของพระองค์
และมี​ความยินดี​ในบรรดามนุษยชาติ
 
๓๒ ​บัดนี้​ ลูกๆ ​เอ๋ย​ จงฟังเรา
บรรดาผู้เดินตามวิถีทางของเราก็​เป็นสุข​
๓๓ จงฟังคำสั่งสอนและจงมี​สติปัญญา​
อย่าละเลยเสีย
๓๔ ​โอ​ ความสุขเป็นของคนที่ฟังเรา
และเฝ้าระวังที่​ประตู​​อยู่​​ทุกวัน​
รอคอยอยู่​ที่​ทางเข้าออกของเรา
๓๕ ​ด้วยว่า​ ​คนที​่พบเราก็พบชีวิต
และได้รับความโปรดปรานจาก​พระผู้เป็นเจ้า​
๓๖ ​แต่​​คนที​่กระทำผิดต่อเราก็ทำร้ายตนเอง
​ทุ​กคนที่​เกล​ียดชังเราก็รักความตาย”