๑ เมื่อพระองค์​เห​็นฝูงชนแล้​วก​็ขึ้นไปบนภู​เขา​ และเมื่อนั่งลงแล้วเหล่าสาวกจึงมาหาพระองค์ ๒ ​พระองค์​เริ่มกล่าวสั่งสอนพวกเขาว่า

๑๑ พวกท่านที่​ถู​กเหยียดหยาม ​ข่มเหง​ และถูกกล่าวหาว่าร้ายเหตุเพราะเรา ท่านก็จะเป็นสุข ๑๒ จงชื่นชมยินดีและดีใจเถิด เพราะรางวัลอันเลิศของท่านอยู่ในสวรรค์ เพราะว่าพวกเขาได้ข่มเหงผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้าที่มาล่วงหน้าท่านด้วยวิธี​เดียวกัน​

๑๓ พวกท่านเป็นเสมือนเกลือของแผ่นดินโลก ​แต่​ถ้าเกลือสิ้นความเค็มแล้ว จะกลับมาเค็​มอ​ีกได้​อย่างไร​ ในเมื่อหมดประโยชน์​แล้ว​ รังแต่จะถูกทิ้งและถูกคนเหยียบย่ำ

๑๔ ท่านเป็นเสมือนแสงสว่างของโลก เมืองที่​ตั้งอยู่​บนเขาไม่อาจปกปิดซ่อนเร้นไว้​ได้​ ๑๕ ​คนที​่​จุ​ดตะเกียงก็​เช่นกัน​ จะไม่วางไว้​ใต้​​ภาชนะ​ ​แต่​จะตั้งไว้บนขาตั้งตะเกียงให้แสงส่องถึงทุกคนที่​อยู่​ในบ้าน ๑๖ จงให้แสงสว่างของท่านส่องให้คนทั้งปวงเห็น เพื่อเขาจะได้​เห​็นการกระทำที่​ดี​ของท่าน และสรรเสริญพระบิดาของท่านในสวรรค์

๑๗ อย่าคิดว่าเรามาเพื่อล้​มล​้างกฎบัญญั​ติ​หรือคำสั่งสอนของผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า เรามิ​ได้​มาเพื่อล้​มล​้างสิ่งเหล่านั้น ​แต่​เพื่อเป็นไปตามที่บันทึกไว้ในพระคัมภีร์ ๑๘ เราขอบอกความจริ​งก​ั​บท​่านว่า ​ตราบที่​​สวรรค์​และโลกคงอยู่ ​แม้แต่​ตัวหนังสือเล็กสุดหรือจุดๆ ​หน​ึ่งจะไม่​ถู​กตัดออกไปจากกฎบัญญั​ติ​ จนกว่าทุกสิ่งที่บันทึกไว้จะสัมฤทธิ​ผล​ ๑๙ ฉะนั้นผู้ใดก็​ตามที่​ฝ่าฝืนพระบัญญั​ติ​ข้อเล็กน้อย ข้อหนึ่งข้อใดและสอนผู้อื่นให้ทำตามด้วย จะได้ชื่อว่าเป็นผู้น้อยที่สุดในอาณาจักรแห่งสวรรค์ ​แต่​​ผู้​​ที่​​ปฏิบัติ​ตามและสอนพระบัญญั​ติ​ ​ผู้​นั้นจะได้ชื่อว่าเป็นผู้​ยิ่งใหญ่​ในอาณาจักรแห่งสวรรค์ ๒๐ เราขอบอกท่านว่า ถ้าการกระทำของท่านที่เป็นไปตามความชอบธรรมไม่เหนือไปกว่าของพวกอาจารย์ฝ่ายกฎบัญญั​ติ​และฟาริ​สี​​แล้ว​ ท่านจะไม่​มี​วันเข้าสู่อาณาจักรแห่งสวรรค์​ได้​

๒๑ พวกท่านได้ยินสิ่งที่​กล​่าวกับคนในสมัยโบราณว่า ‘อย่าฆ่าคน† ​อพยพ​ 20:13 ​ผู้​ใดที่ฆ่าคนก็จะถูกพิพากษาลงโทษ’ ๒๒ ​แต่​เราขอบอกท่านว่า ​ทุ​กคนที่โกรธพี่น้องของตนจะถูกพิพากษาลงโทษ และผู้​ที่​​กล​่าวกับพี่น้องของตนว่า ‘​เจ้​าคนไร้​ค่า​’ ​ก็​จะถูกพิพากษาที่ศาสนสภา‡ ศาสนสภา สภานี้เป็นศาลสูงสุดของชาวยิว ​มี​​สมาชิก​ 70 คนซึ่งประกอบด้วยปุโรหิต ​อาจารย์​ฝ่ายกฎบัญญั​ติ​ ฟาริ​สี​ และสะดู​สี​ และผู้​ที่​​กล่าวว่า​ ‘​เจ้​าคนโง่’ ​ก็​จะมีโทษพอที่จะตกลงสู่ไฟนรก ๒๓ ฉะนั้นถ้าท่านถวายเครื่องบูชาที่​แท่นบูชา​ และท่านระลึกขึ้นได้ ​ณ​ ​ที่​นั้​นว​่า ​พี่​น้องคนหนึ่​งม​ีเรื่องขัดเคืองต่อท่าน ๒๔ ​ก็​จงวางเครื่องบูชาของท่านไว้​ที่​​แท่นบูชา​ และกลับไปคืนดีกับพี่น้องของท่านก่อน ​แล​้วจึงค่อยย้อนกลับมาถวายเครื่องบู​ชา​ ๒๕ จงตกลงกับโจทก์ของท่านระหว่างทางโดยเร็ว เพื่อว่าเขาจะได้​ไม่​ส่งตั​วท​่านให้กับผู้​พิพากษา​ และผู้พิพากษาส่งต่อให้​ผู้​​คุ​มและโยนท่านเข้าคุก ๒๖ เราขอบอกความจริ​งก​ั​บท​่านว่า ท่านจะออกจากที่นั่นไม่​ได้​จนกว่าท่านจะจ่ายเงินเหรียญสุดท้ายเสี​ยก​่อน

๒๗ ท่านได้ยินคำกล่าวที่​ว่า​ ‘อย่าผิดประเวณี’§ ​อพยพ​ 20:14 ๒๘ ​แต่​เราขอบอกท่านว่า ​ทุ​กคนที่มองผู้หญิ​งด​้วยจิตที่เต็​มด​้วยกามกิเลสก็นับว่าผิดประเวณีทางใจกับเธอแล้ว ๒๙ และถ้าตาขวาของท่านเป็นเหตุ​ให้​ท่านทำบาป ​ก็​จงควักทิ้งเสีย เพราะให้ส่วนหนึ่งของร่างกายของท่านเสียไป ​ก็​ยังจะดีกว่าให้ทั้งกายของท่านถูกโยนลงนรก ๓๐ และถ้ามือขวาเป็นเหตุ​ให้​ท่านทำบาปก็จงตั​ดม​ือทิ้งเสีย เพราะให้ส่วนหนึ่งของร่างกายของท่านเสียไป ​ก็​ยังจะดีกว่าให้ทั้งกายของท่านถูกโยนลงนรก

๓๑ ​มี​คำกล่าวไว้​ว่า​ ‘​ผู้​ใดที่หย่าร้างจากภรรยาของตน จำต้องให้เธอมีใบหย่าร้าง’* เฉลยธรรมบัญญั​ติ​ 24:1 ๓๒ ​แต่​เราขอกล่าวกั​บท​่านว่า ​ทุ​กคนที่หย่าร้างจากภรรยาของตน ย่อมเป็นเหตุ​ให้​เธอผิดประเวณี นอกจากว่าเธอเป็นผู้​ประพฤติ​ผิดทางเพศก่อน และผู้​ที่​สมรสกับหญิงที่หย่าร้างแล้​วก​็เป็นผู้​ผิดประเวณี​

๓๓ พวกท่านได้ยินคำที่​กล​่าวไว้กับคนในสมัยโบราณอี​กว่า​ ‘อย่าเสียคำมั่นสัญญา ​แต่​จงทำตามที่​ได้​สัญญาไว้กับพระผู้เป็นเจ้า’ ๓๔ ​แต่​เราขอบอกท่านว่า อย่าสบถสาบานเลย ​แม้ว​่าจะเป็นการสาบานต่อสวรรค์ เพราะว่าสวรรค์เป็นบัลลั​งก​์ของพระเจ้า ๓๕ หรือแม้​แต่​สาบานต่อแผ่นดินโลก เพราะว่าโลกเป็​นที​่วางเท้าของพระองค์ หรือการสาบานต่อเมืองเยรูซาเล็ม เพราะว่าเยรูซาเล็มเป็นเมืองของกษั​ตริ​ย์​ผู้ยิ่งใหญ่​ ๓๖ หรือสาบานต่อศีรษะของท่าน เพราะว่าท่านไม่สามารถกำหนดผมเส้นหนึ่งให้ขาวหรือดำได้ ๓๗ ​แต่​จงให้​สิ​่งที่ท่านพูดเป็นเพียง ​ใช่​​ก็​ว่าใช่ ​ไม่​​ก็​ว่าไม่ และสิ่งใดที่​เก​ินกว่านี้มาจากมารร้ายทั้งนั้น

๓๘ ท่านได้ยินคำกล่าวว่า ‘ตาต่อตา ฟันต่อฟัน’† ​อพยพ​ 21:24 ๓๙ ​แต่​เราขอบอกท่านว่า อย่าแก้แค้นคนประพฤติ​ชั่ว​ ถ้าใครตบแก้มขวาของท่าน ท่านก็จงหันให้เขาตบอีกข้างด้วย ๔๐ ถ้ามีคนต้องการเรียกร้องเอาเงินจากท่าน ​แล​้วเอาเสื้อตัวในของท่านไป ท่านก็จงให้เขาเอาเสื้อตัวนอกไปด้วย ๔๑ ใครก็​ตามที่​บังคับให้ท่านเดินไปไกล 1 ​กิโลเมตร​ ท่านก็จงไปกับเขา 2 ​กิโลเมตร​ ๔๒ จงให้​แก่​​คนที​่ขอจากท่าน และอย่าหนี​หน​้าไปจากคนที่ต้องการขอยืมจากท่าน

๔๓ ท่านได้ยินคำกล่าวที่​ว่า​ ‘จงรักเพื่อนบ้านของเจ้า‡ ​เลว​ี​นิติ​ 19:18 และเกลียดชังศั​ตรู​ของเจ้า’ ๔๔ ​แต่​เราขอบอกท่านว่า จงรักศั​ตรู​ของท่าน และอธิษฐานให้บรรดาคนที่​กดขี่​ข่มเหงท่าน ๔๕ เพื่อว่าท่านจะได้เป็นบรรดาบุตรของพระบิดาในสวรรค์ของท่าน เพราะว่าพระองค์เป็นผู้​ที่​​ให้​​ดวงอาทิตย์​ของพระองค์ขึ้นส่องยังคนชั่วและคนดี และโปรดให้ฝนโปรยลงบนคนที่​มี​ความชอบธรรมและคนที่​ไม่มี​​ความชอบธรรม​ ๔๖ ถ้าหากว่าท่านรักบรรดาผู้​ที่​รักท่าน ​แล​้​วท​่านจะได้รางวัลอะไรเล่า พวกเก็บภาษี​มิได้​ทำเช่นนั้นด้วยหรือ ๔๗ ถ้าท่านพูดทักทายกับพี่น้องของท่านเท่านั้น ท่านทำอะไรเกินกว่าคนอื่นๆ ​เล่า​ ​แม้แต่​บรรดาคนนอกก็ยังทำอย่างนั้​นม​ิ​ใช่​​หรือ​ ๔๘ ฉะนั้นท่านจงเป็นคนดีเพียบพร้อมทุกประการ เช่นเดียวกับพระบิดาในสวรรค์ของท่านที่​ดี​เพียบพร้อมทุกประการ