๔๑
๑ เจ้าสามารถล่อตัวเหราออกมาด้วยเบ็ด
หรือมัดลิ้นมันด้วยเชือกได้หรือ
๒ เจ้าสามารถคล้องเชือกที่จมูกของมัน
หรือเกี่ยวขอที่ขากรรไกรมันได้หรือ
๓ มันจะขอร้องเจ้าหลายครั้งหรือ
มันจะใช้คำพูดที่อ่อนหวานกับเจ้าหรือ
๔ มันจะให้คำมั่นสัญญากับเจ้า
ให้เจ้ารับมันเป็นผู้รับใช้ของเจ้าไปตลอดกาลหรือ
๕ เจ้าจะเล่นกับมันเหมือนเล่นกับนกหรือ
เจ้าจะจูงมันไปให้พวกหญิงรับใช้ของเจ้าเล่นหรือ
๖ พวกพ่อค้าย่อยจะแย่งกันต่อรองค่าตัวมันหรือ
พวกเขาจะแบ่งตัวมันให้กับพวกพ่อค้าใหญ่หรือ
๗ เจ้าสามารถแทงหนังมันด้วยฉมวก
หรือแทงหัวมันด้วยหอกแทงปลาหรือ
๘ ถ้าเจ้าแตะต้องตัวมัน
ก็จงจดจำการต่อสู้นั้นไว้ แล้วเจ้าจะไม่ทำอีก
๙ ดูเถิด ความหวังที่จะปราบมันนั้นเป็นไปไม่ได้
เพียงแต่เห็นตัวมัน เจ้าก็ถอยแล้ว
๑๐ ไม่มีผู้ใดดุร้ายพอที่จะปลุกมันขึ้นมา
แล้วผู้ใดเล่าสามารถยืนสู้หน้าเรา
๑๑ ผู้ใดเล่าที่เป็นผู้มอบให้แก่เราก่อน เราจึงควรจะมอบคืนให้แก่เขา
อะไรก็ตามที่อยู่ใต้ฟ้าสวรรค์เป็นของเรา
๑๒ เราอดอยู่เฉยไม่ได้ที่จะบรรยายเรื่องขา
หรือกำลังมหาศาลของมัน หรือความสง่าของมัน
๑๓ ใครสามารถถลกหนังของมันออก
ใครจะแทงทะลุเกราะของมันได้
๑๔ ใครสามารถอ้าปากของมันได้
ฟันของมันน่ากลัว
๑๕ หลังของมันทำด้วยเกล็ดเป็นแถวๆ
ผนึกติดต่อกันอย่างมิดชิด
๑๖ แต่ละเกล็ดติดกันชิดมาก
ไม่มีแม้ช่องให้อากาศเข้าไปได้
๑๗ มันเชื่อมเกาะเกี่ยวติดกัน
และแยกออกจากกันไม่ได้
๑๘ มันจามออกมาเป็นแสงสว่าง
และดวงตาของมันเป็นเหมือนรุ่งอรุณทอแสง
๑๙ มีแสงคบเพลิงออกจากปากของมัน
มีประกายไฟพุ่งออกไป
๒๐ ควันออกจากรูจมูกของมัน
เหมือนออกมาจากหม้อต้มที่กำลังเดือด
๒๑ ลมหายใจของมันทำให้ถ่านไฟคุขึ้นมา
และเปลวไฟก็พลุ่งออกจากปากของมัน
๒๒ คอของมันมีพลังมาก
ทุกสิ่งที่เผชิญหน้ากับมันต้องหวั่นกลัว
๒๓ เนื้อหนังทั้งตัวของมันแข็งแกร่ง
และไม่มีใครขยับมันได้
๒๔ หัวใจของมันแข็งอย่างกับหิน
แข็งอย่างกับหินโม่ท่อนล่าง
๒๕ เมื่อมันลุกขึ้น บรรดาเทพเจ้าก็ยังหวั่นกลัว
และเผ่นหนีเมื่อมันกระโจนใส่
๒๖ แม้มันจะถูกดาบปะทะ มันก็ไม่สะทกสะท้าน
แม้ว่าจะเป็นหอก หลาว หรือหอกซัดก็ตาม
๒๗ มันนับว่าเหล็กเป็นเสมือนฟาง
และทองสัมฤทธิ์เป็นเสมือนไม้ผุ
๒๘ ลูกศรไม่สามารถขับไล่มันให้หนีไปได้
มันนับว่าก้อนหินสลิงเป็นเศษฟาง
๒๙ ไม้ตะบองเป็นเสมือนเศษฟาง
มันหัวเราะเมื่อได้ยินเสียงหอกซัด
๓๐ ใต้ท้องของมันคมอย่างดินเผาแตก
มันเหยียดตัวออกเหมือนคราดเลื่อนที่ลากบนโคลน
๓๑ มันทำห้วงน้ำลึกให้ปั่นป่วนเหมือนหม้อน้ำเดือด
และทำทะเลให้เป็นฟองเหมือนหม้อน้ำมัน
๓๒ มันลุยน้ำทำให้ฟองสะท้อนแสงตามหลังมันไป
ดูดั่งว่า ห้วงน้ำลึกมีผมขาว
๓๓ ไม่มีสิ่งใดบนโลกที่เป็นเหมือนมัน
มันเป็นสัตว์ที่ไม่รู้จักความกลัว ซึ่งถูกสร้างขึ้น
๓๔ มันดูหมิ่นสัตว์อื่นทุกชนิดที่หยิ่งผยอง
มันเป็นราชาเหนือสัตว์ยโสทั้งปวง”