๑๔
โยบพูดต่อไป: ความตายมาถึงทุกคน
๑ ​คนที​่​เก​ิดจากผู้​หญิง​
​มีอายุ​​ไม่​นานวันและมีความยุ่งยากมากมาย
๒ เขาออกมาดั่งดอกไม้ และเหี่ยวเฉาไป
​ชี​วิตของเขาเป็นเหมือนเงา และอยู่​ได้​​ไม่นาน​
๓ และพระองค์สังเกตเห็นคนอย่างนี้​หรือ​
และจะนำเขาไปตัดสินโทษต่อหน้าพระองค์​หรือ​
๔ ใครจะเอาสิ่งที่สะอาดออกมาจากสิ่งที่​ไม่​สะอาดได้
​ไม่มี​ใครทำได้
๕ ในเมื่อวันเวลาของเขาถูกกำหนดไว้​แล้ว​
และจำนวนเดือนก็​ขึ้นอยู่​กับพระองค์
และพระองค์​ได้​​ระบุ​ความจำกัดของเขา ซึ่งเขาจะฝ่าไปไม่​ได้​
๖ ขอพระองค์ละสายตาไปจากเขาและปล่อยเขาตามลำพังเถิด
เพื่อเขาจะได้​มี​ความสุขในชีวิตเหมือนกับคนรับจ้างที่ทำงานให้ครบชั่วโมง
 
๗ เพราะต้นไม้​ต้นหน​ึ่​งม​ี​ความหวัง​
ถ้ามันถูกตัดลง มั​นก​็จะแตกหน่อขึ้​นอ​ีก
และรากของมันจะไม่หยุดงอก
๘ ​แม้ว​่ารากของมันแก่ลงในพื้นดิน
และตอของมันตายในดิน
๙ เมื่​อม​ันได้​น้ำ​ มั​นก​็ยังจะแตกหน่อ
และงอกกิ่งใหม่เหมือนพันธุ์​ไม้​​อ่อน​
๑๐ ​แต่​คนจะตายไปและหมดกำลัง
คนหายใจเฮือกสุดท้าย และเขาอยู่​ที่​ไหนเล่า
๑๑ น้ำจากทะเลสาบเหือดแห้งลง
และก้นแม่น้ำแตกระแหงฉันใด
๑๒ คนนอนลงและลุกขึ้นไม่​ได้​​อี​​กก​็​ฉันนั้น​
จนกระทั่งท้องฟ้าสูญสิ้นแล้ว เขาก็ยังจะไม่ตื่นขึ้นมาอีก
และไม่อาจถูกปลุกให้ตื่นจากหลับได้
 
๑๓ ​โอ​ ข้าพเจ้าอยากจะให้​พระองค์​ซ่อนตัวข้าพเจ้าไว้ในแดนคนตาย
และให้​พระองค์​แอบข้าพเจ้าไว้จนกว่าพระองค์จะหายโกรธ
และให้​พระองค์​กำหนดเวลาแก่​ข้าพเจ้า​
​แล้วก็​ระลึกถึงข้าพเจ้า
๑๔ ถ้าคนหนึ่งตายไป เขาจะกลับมี​ชี​วิ​ตอ​ีกได้​หรือ​
ตลอดชีวิตที่ข้าพเจ้าถูกเกณฑ์​ให้​​ทำงานหนัก​
ข้าพเจ้าก็จะรอจนกว่าถึงเวลาได้รับการปลดปล่อย
๑๕ ​พระองค์​จะเรี​ยก​ และข้าพเจ้าจะตอบพระองค์
​พระองค์​จะยินดีกับสิ่งที่​พระองค์​สร้างขึ้น
๑๖ ​แล​้วพระองค์จะดูแลข้าพเจ้าทุกฝี​ก้าว​
​พระองค์​จะไม่คอยสังเกตบาปของข้าพเจ้า
๑๗ การล่วงละเมิดของข้าพเจ้าจะถูกเก็บในถุงที่ปิดสนิท
และพระองค์จะปกปิดความชั่วของข้าพเจ้า
 
๑๘ ​แต่​​ภู​เขาจะทลายลงและแตกเป็นเสี่ยงๆ
และผาหินเขยื้อนจากที่ของมัน
๑๙ กระแสน้ำเซาะหินจนสึกกร่อน
และพายุฝนชะดินเช่นไร
​พระองค์​​ก็​ทำลายความหวังของมนุษย์​เช่นนั้น​
๒๐ ​พระองค์​​มี​ชัยเหนือเขาตลอดกาลและเขาก็​ตาย​
​พระองค์​​เปลี่ยนสี​​หน​้าของเขา และส่งเขาให้​จากไป​
๒๑ บรรดาบุตรของเขาได้รับเกียรติ เขาก็​ไม่ทราบ​
พวกเขาถูกหลู่​เกียรติ​ เขาก็​ไม่ทราบ​
๒๒ เขารับรู้​แต่​เพียงความเจ็บปวดในร่างกายของเขา
และเขาได้​แต่​ร้องคร่ำครวญให้​แก่​​ตนเอง​”