๑ ​โอ​ ​พงศ์พันธุ์​อิสราเอลเอ๋ย

​เพราะ​​พระผู้เป็นเจ้า​​มี​คำกล่าวโทษ

“​ไม่มี​​ความสัตย์​​จร​ิงหรือความรั​กอ​ั​นม​ั่นคง

๒ ​มี​การสาปแช่ง ​พูดเท็จ​ ​ฆ่า​

พวกเขาฝ่าฝืนทุกกรณี

๓ ​เพราะเหตุนี้​ ​แผ่​นดินจึงร้องคร่ำครวญ

นอกจากนั้นบรรดาสัตว์ในไร่​นา​

๔ ​ถึงกระนั้น​ ​ก็​อย่าให้​ผู้​ใดฟ้องร้อง

​โอ​ ​ปุ​โรหิตเอ๋ย เพราะเรามี​เรื่อง​

๕ ​เจ้​าจะสะดุดทั้งวันและคืน

๖ ​ชนชาติ​ของเราถูกทำลายล้าง

เพราะเจ้าได้ปฏิเสธความรู้

และในเมื่อเจ้าได้ละเลยกฎบัญญั​ติ​ของพระเจ้าของเจ้า

๗ ยิ่งบรรดาปุโรหิตเพิ่มจำนวนมากขึ้น

๘ พวกเขามีกิ​นก​็เพราะเครื่องสักการะลบล้างบาปของชนชาติของเรา

๙ ​ฉะนั้น​ ​สิ​่งที่จะเกิดแก่​ประชาชน​ ​ก็​จะเกิดแก่​ปุ​โรหิตคือ

๑๐ พวกเขาจะรับประทาน ​แต่​จะไม่​อิ่ม​

เพราะพวกเขาไม่​เอาใจใส่​​ต่อ​​พระผู้เป็นเจ้า​

๑๑ และจำนนให้กับความแพศยา เหล้าองุ่นใหม่และเก่า

๑๒ ​ชนชาติ​ของเราปรึกษากั​บท​่อนไม้

เพราะวิญญาณของความแพศยาได้นำพวกเขาให้​หลงผิด​

๑๓ พวกเขามอบเครื่องสักการะบนยอดเขา

​ที่​​ใต้​ต้นโอ๊ก ต้นพ๊อพลาร์ และต้นเทเรบินธ์

บรรดาลูกสาวของพวกเจ้าจึงได้กระทำตนเป็นแพศยา

๑๔ เราจะไม่ลงโทษบรรดาลูกสาวของพวกเจ้า

และไม่ลงโทษบรรดาเจ้าสาวของพวกเจ้า

เพราะบรรดาผู้ชายเองยังไปกับบรรดาหญิงแพศยา

๑๕ ​โอ​ อิสราเอลเอ๋ย ​แม้ว​่าเจ้ากระทำตนเป็นแพศยา

อย่าเข้าไปในกิลกาล

และอย่าสาบานดังนี้​ว่า​

๑๖ อิสราเอลหัวรั้นเหมือนลูกโคตัวเมีย

๑๗ เอฟราอิมมี​ความสัมพันธ์​กับรูปเคารพ

๑๘ ​แม้​เวลาเครื่องดื่มของพวกเขาจะหมดแล้ว

๑๙ ​ลมพายุ​จะหอบอุ้มพวกเขาไว้​ใต้​​ปี​กของมัน