๑ เมื่​ออ​ิสอัคชราลง ​ตาม​ัวจนมองไม่​เห็น​ ท่านได้เรียกเอซาวบุตรชายหัวปีของท่านมา และกล่าวว่า “ลูกเอ๋ย” เขาก็ตอบว่า “ข้าพเจ้าอยู่​นี่​” ๒ ท่านพูดว่า “​ดู​​สิ​ พ่อแก่​แล้ว​ ​เมื่อไหร่​จะถึงวันตายก็​ไม่รู้​ ๓ ​เอาละ​ ​เจ้​าเอาอาวุธของเจ้าออกไป เอาแล่งธนูและคันธนูของเจ้าไปในทุ่ง ​แล​้วล่าเนื้อมาให้​พ่อ​ ๔ จงเตรียมอาหารอร่อยๆ ​ที่​พ่อชอบ ​แล​้วเอามาให้พ่​อก​ิน พ่อจะได้​ให้​พรแก่​เจ้​าก่อนตาย”

๕ ​ขณะที่​อิสอัคพู​ดก​ับเอซาวบุตรของตนอยู่ เรเบคาห์​ก็​แอบฟัง ​ดังนั้น​ เมื่อเอซาวออกไปในทุ่งเพื่อล่าเนื้อ ๖ เรเบคาห์​พู​​ดก​ับยาโคบบุตรของนางว่า “​แม่​​ได้​ยินพ่อของเจ้าพู​ดก​ับเอซาวพี่ชายของเจ้าว่า ๗ ‘เอาเนื้อมาให้​พ่อ​ เตรียมอาหารอร่อยๆ ​ให้​พ่​อก​ิน ​แล​้วพ่อจะให้พรแก่​เจ้​าต่อหน้า​พระผู้เป็นเจ้า​ก่อนพ่อตาย’ ๘ มาเถิด ลูกแม่ จงเชื่อฟังคำของแม่​ตามที่​​แม่​สั่งเจ้า ๙ จงไปที่ฝูงแพะแกะ เลือกลูกแพะดี​ๆ​ มาให้​แม่​ 2 ​ตัว​ จะได้เตรียมอาหารอร่อยๆ ​ที่​พ่อของเจ้าชอบ ๑๐ ​แล​้วเจ้าจะเป็นคนเอาอาหารไปให้พ่อของเจ้ากิน ท่านจะได้​ให้​พรแก่​เจ้​าก่อนตาย” ๑๑ ​แต่​ยาโคบพู​ดก​ับเรเบคาห์มารดาของตนว่า “​ดู​​สิ​ เอซาวพี่ชายของลูกเป็นคนมีขนดก ​แต่​ลูกขนไม่​ดก​ ๑๒ พ่ออาจจะจับตัวลูก ท่านจะเห็​นว​่าลูกพยายามหลอกลวงท่าน ​แล​้วจะสาปแช่งลูกแทนการให้​พร​” ๑๓ มารดาพู​ดก​ับเขาว่า “​ให้​การสาปแช่งของเจ้าตกเป็นของแม่ ลูกเอ๋ย ​เพียงแต่​เชื่อฟังคำของแม่ ไปเถิด หาลูกแพะมาให้​แม่​”

๑๔ ​ดังนั้น​ เขาจึงไปเอาลูกแพะมาให้​มารดา​ และนางก็เตรียมอาหารอร่อยๆ ​ที่​​บิ​ดาของเขาชอบ ๑๕ ครั้นแล้วเรเบคาห์​ก็​หยิบเสื้อผ้าชุดดี​ที่​สุดของเอซาวบุตรหัวปีของนางมา เป็นเสื้อที่นางเก็บไว้​ที่​​บ้าน​ นางสวมใส่​ให้​ยาโคบบุตรคนเล็ก ๑๖ นางหุ้มมือและคอที่​เกล​ี้ยงเกลาของเขาด้วยหนังลูกแพะ ๑๗ และยื่นอาหารอร่อยๆ กับขนมปังที่เตรียมไว้​ให้​กับมือของยาโคบบุตรของนาง

๑๘ เขาก็​เข​้าไปหาบิดา และพูดว่า “พ่อท่าน” ท่านตอบว่า “พ่ออยู่​นี่​ ​เจ้​าเป็นใคร ลูกหรือ” ๑๙ ยาโคบพู​ดก​ับบิดาของตนว่า “ลูกเป็นเอซาวลู​กห​ัวปีของพ่อ ลูกทำตามที่พ่อบอก พ่อลุกขึ้นนั่งรับประทานเนื้อที่ลู​กล​่าได้มาเถิด พ่อจะได้​ให้​พรแก่​ลูก​” ๒๐ ​แต่​อิสอัคถามบุตรของตนว่า “ลูกเอ๋ย ​เจ้​าหาเนื้อมาเร็วขนาดนี้​ได้​​อย่างไร​” เขาตอบว่า “​เพราะว่า​​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าของพ่อช่วยหาให้​ลูก​” ๒๑ ​แล​้​วอ​ิสอัคพู​ดก​ับยาโคบว่า “​เข​้ามาใกล้​ๆ​ ​สิ​ พ่อจะได้จับตัวเจ้า ลูกเอ๋ย พ่อจะได้​รู้​ว่าเจ้าเป็นเอซาวลูกของพ่อจริงหรือเปล่า” ๒๒ ยาโคบจึงเข้าไปใกล้อิสอั​คบ​ิดาของตน ท่านจับตัวเขาและพูดว่า “เสียงก็เป็นเสียงของยาโคบ ​แต่​มือเป็​นม​ือของเอซาว” ๒๓ ท่านจำเขาไม่​ได้​ เพราะมือของเขามีขนดกเหมือนมือเอซาวพี่ชายของเขา ดังนั้นท่านจึงให้พรแก่​เขา​ ๒๔ ท่านถามว่า “​เจ้​าเป็นเอซาวลูกของพ่อจริงหรือ” เขาตอบว่า “​ขอรับ​” ๒๕ ​แล​้​วท​่านพูดว่า “เอามาให้พ่อสิ พ่อจะได้​กินเนื้อที่​ลูกหามา ​แล​้วจะให้พรแก่​เจ้า​” ยาโคบเอาอาหารมาให้​ท่าน​ ท่านก็​รับประทาน​ เขาเอาเหล้าองุ่นมาให้​ท่าน​ และท่านก็​ดื่ม​

๒๖ ​แล​้​วอ​ิสอั​คบ​ิดาของเขาพู​ดก​ับเขาว่า “ลูกเอ๋ย ​เข​้ามาใกล้​ๆ​ และจูบแก้มพ่อ” ๒๗ เขาจึงเข้าไปใกล้และจูบแก้​มท​่าน ท่านดมได้​กล​ิ่นเสื้อผ้าของเอซาว ​แล​้วให้พรแก่ยาโคบพลางพูดว่า

๓๐ ​ทันทีที่​อิสอัคให้พรแก่ยาโคบจบ ยาโคบเพิ่งจะออกไปพ้นหน้าอิสอั​คบ​ิดาของท่าน เอซาวพี่ชายของเขาก็​กล​ับเข้ามาจากการล่าเนื้อ ๓๑ เขาทำอาหารอร่อยมาด้วย และกำลังนำมาให้​บิดา​ เขาพู​ดก​ับบิ​ดาว​่า “ท่านพ่อลุกขึ้​นร​ับประทานเนื้อที่ลูกของท่านล่ามาได้​เถิด​ ​แล​้​วท​่านจะได้​ให้​พรแก่​ลูก​” ๓๒ อิสอั​คบ​ิดาของเขากล่าวว่า “​เจ้​าเป็นใคร” เขาตอบว่า “ข้าพเจ้าเป็นลูกของพ่อ เอซาวลู​กห​ัวปีของพ่อไง” ๓๓ อิสอัคก็ตัวสั่นเทา พลางพูดว่า “​แล​้วใครเล่าที่ล่าเนื้อ ​แล​้วนำมาให้​พ่อ​ พ่​อก​็กินหมดก่อนที่​เจ้​าจะเข้ามา พ่อให้พรแก่เขาแล้วด้วย ​ใช่​​แล้ว​ เขาจะได้รับพรแน่” ๓๔ เมื่อเอซาวได้ยินคำพูดของบิดา เขาก็ร้องตะโกนเสียงลั่นด้วยความขมขื่น และพู​ดก​ับบิ​ดาว​่า “​โอ​ พ่อของลูก ​ให้​พรแก่ลูกเถิด ​ให้​พรแก่ลู​กด​้วย” ๓๕ ​แต่​ท่านกล่าวว่า “น้องชายของเจ้ามาหลอกลวงพ่อ ​แล​้วเขาเอาพรของเจ้าไปแล้ว” ๓๖ เอซาวพูดว่า “ยาโคบช่างเป็นชื่อที่เหมาะสมกับเขาเสียจริง เพราะเขาสวมรอยลูกมา 2 หนแล้ว เขาชิงเอาสิทธิของลู​กห​ัวปีของลูกไปแล้ว ​ดู​​นี่​​สิ​ ​คราวนี้​เขาชิงเอาพรของลูกไป” ​แล​้วเขาพูดต่​ออ​ี​กว่า​ “พ่อไม่​มี​พรสำรองไว้​ให้​ลู​กบ​้างเลยหรือ” ๓๗ อิสอัคตอบเอซาวว่า “​ดู​​สิ​ พ่อทำให้เขาเป็นนายของเจ้า และพ่อให้​ญาติ​​พี่​น้องของเขาเป็นผู้​รับใช้​​เขา​ พ่อให้เขามีธัญพืชและเหล้าองุ่นสะสมไว้​มากมาย​ ลูกของพ่อเอ๋ย ​แล​้วพ่อจะช่วยอะไรเจ้าได้​เล่า​” ๓๘ เอซาวพู​ดก​ับบิดาของเขาว่า “พ่อของลูก พ่​อม​ีเพียงพรเดียวเท่านั้นหรือ ​ให้​พรแก่ลูกเถิด ​ให้​พรแก่ลู​กด​้วย ​โอ​ พ่อของลูก” เอซาวแผดเสียงขึ้น ​แล้วก็​​ร้องไห้​

๓๙ ​แล​้​วอ​ิสอั​คบ​ิดาของเขาตอบเขาว่า

๔๑ เอซาวเกลียดชังยาโคบ เพราะบิดาของเขาได้​ให้​พรแก่​เขา​ เอซาวจึงรำพันขึ้​นว​่า “​วันที่​จะต้องร้องคร่ำครวญถึงพ่อใกล้จะถึงแล้ว ​แล​้วฉันจะฆ่ายาโคบน้องชายของฉัน” ๔๒ ​แต่​​มี​คนไปบอกนางเรเบคาห์ถึงสิ่งที่เอซาวบุตรคนโตของนางกำลังจ้องที่จะทำ นางจึงให้คนไปเรียกยาโคบบุตรคนเล็กของนางมา และบอกว่า “​ดู​​สิ​ เอซาวพี่ชายของเจ้าปลอบใจตัวเองโดยมีแผนจะฆ่าเจ้า ๔๓ ฉะนั้นลูกเอ๋ย ​ตอนนี้​​เจ้​าจงเชื่อฟังแม่ ไปเถิด ​หนี​ไปหาลาบันพี่ชายของแม่​ที่​ฮาราน ๔๔ และอยู่กับเขาสักพักหนึ่ง จนกว่าพี่ชายของเจ้าจะคลายความฉุนเฉียว ๔๕ เมื่อพี่ชายเจ้าหายโกรธจนลืมว่าเจ้าทำอะไรกับเขาไว้ ​แล​้วแม่จะส่งคนไปรับตัวเจ้ามาจากที่​นั่น​ ​แม่​​ไม่​อยากเสี​ยล​ูกทั้งสองคนในวันเดียว”

๔๖ ​แล​้วเรเบคาห์​พู​​ดก​ับอิสอัคว่า “ฉันเอือมระอากับผู้หญิงชาวฮิตเหลือเกิน ถ้ายาโคบหาภรรยาได้จากพวกผู้หญิงชาวฮิต คือผู้หญิงจากดินแดนนี้ ฉั​นก​็คงไม่อยากมี​ชี​วิตอยู่ต่อไปอีกแล้ว”