Geachte broeders, moge de Heer U allen zegenen in dit uur.  Laten we uit de Bijbel lezen in 2 Korintiërs 12:1-4, het Heilig Woord van God. In de naam van de Vader, de Zoon, en de Heilige Geest. "Ik moet blijven verbluffen.  Alhoewel er niets mee te winnen valt, zal Ik verdergaan met visioenen en openbaringen van de Heer.  Ik ken een man in Christus die veertien jaren geleden in de Derde Hemel opgenomen werd.  Of het in het Lichaam of buiten het lichaam gebeurde weet ik niet—God weet het.  En ik weet dat deze man—in het lichaam of buiten het Lichaam weet ik niet, maar God weet het—in het paradijs opgenomen werd.  Hij hoorde onuitspreekbare dingen, dingen die de mens niet toegelaten is te vertellen."

Daarna zag ik een ander visioen van een zeer heldere lichtgevende klok. Ze was gemaakt van goud.  De tijd die ze toonde was twaalf uur.  Toen zag ik een hand die de klok terugdraaide naar elf uur.  De Heer zei me, "Kijk, Mijn dienaar, Ik draai de tijd terug omdat Mijn volk niet zo voorbereid is als Ik hen wens te zijn, Ik draai de tijd terug, omdat Mijn volk Me niet zo prijst als Ik het wens, en het is daarom, omwille van Mijn grote Genade dat Ik hen een laatste kans geef, zodat iedereen die zelf voor Mijn Voeten zal komen staan, het eeuwige leven zal ontvangen."

Toen toonde de Heer me een ander visioen, terwijl ik nog op de vloer lag.  Ik zag een man op een paard naar me toe rijden.  Hij strekte Zijn handen naar me uit, en naderde de plaats waar ik op de vloer lag.  Toen voelde Ik dat de Heer me in Zijn armen nam.  Ik voelde dat Hij mijn geest uit mijn lichaam nam, en in Zijn Armen.  We begonnen dan te rijden, we reden naar boven en stopten in een plaats niet te hoog of laag.  Hij sprak tot me, "Kijk Mijn dienaar, Ik zei u dat Ik U met Me mee zou nemen, en dat is wat Ik nu doe, omdat Ik volbreng wat Ik zeg met Mijn mond.  Wat Ik zeg, doe Ik.  Daarom heb Ik u naar hier gebracht Mijn dienaar.  Maar Ik zal u eerst Mijn wonden tonen, zodat ge er rekening mee zult houden en nooit zult vergeten wat Ik voor jullie allemaal heb gedaan."

We kwamen aan voor de Troon van God en de Heer toonde me de plaats waar de nagels werden geslagen en waar Zijn zijde doorboord werd.  Hij toonde me ook hoe Hij gegeseld werd.  Ik zag alle littekens en geselstrepen die Hij verduurde voor ons allemaal.  Hij zei, "Kijk Mijn dienaar, velen van jullie houden geen rekening met alles wat Ik voor jullie gedaan heb, velen van jullie vergeten dat Ik voor jullie stierf op het Kalvariekruis, en Ik voel pijn Mijn dienaar.  Ik voel pijn wanneer Mijn volk me negeert en ontkent, alsof die wonde weer geopend wordt, en het doet Me pijn.  Het is alsof ze Me weer kruisigen aan het kruis."  Ik zag hoe de Heer aan het wenen was, omdat Hij pijn voelt wanneer we Hem laten vallen. 

Hij zei, "Dienaar, Ik zal u vele dingen tonen, Ik zal U de straten van goud en de kristallen zee tonen, zodat ge bij uw terugkeer aan de mensen kunt vertellen welke grote dingen Ik voor hen bereid heb." 

We kwamen spoedig aan in een plaats met prachtige straten, zo prachtig.  Ik heb nooit zulke dingen gezien of aangeraakt op de Aarde.  De straten straalden licht uit!  De Heer zei, "Mijn dienaar, raak deze gouden straat aan, omdat gij en Mijn volk hier zullen leven, omdat Mijn volk hier heel binnenkort naartoe zal komen."  Ik zag de weerspiegeling van de Heer en mezelf terwijl we reden. 

Vervolgens kwamen we aan bij de kristallen zee, het was zo mooi.  Terwijl ik met de Heer door die kostbare zee reed, vertelde Hij me, "Mijn dienaar, dit alles is niet voor Mezelf, dit alles is voor Mijn volk.  Alles wat ge kunt aanraken heb Ik met zo veel liefde voor Mijn volk voorbereid."   Toen zei Hij, "Dienaar kom hier, want Ik wil u andere dingen tonen."

We kwamen toen aan op een prachtige plaats waar ik de glorie van God kon zien, en Zijn Macht voelen.  Het was een grote, prachtige plaats.  Ik zag vele tafels, en ik vroeg de Heer, "Heer, waar dienen al die tafels voor?"  Hij zei, "Dienaar, herinner U het Huwelijk van het Lam, herinner U dat we aan deze tafels het Huwelijk van het Lam zullen vieren."   Ik zag een ontelbaar aantal tafels, en ik kon er het einde niet van zien.  Er stonden engelen aan iedere tafel, en ik vroeg dus aan de Heer, "Heer, waarom staat er een engel aan iedere tafel en bij iedere stoel?"  De Heer zei, "Mijn dienaar, deze engelen versieren de tafels, deze engelen zetten iedere tafel klaar omdat Ik al alles aan het voorbereiden ben."

Beste broeders, deze tafels waren zo schitterend; ze waren allemaal van goud gemaakt.  De tafels waren zeer knap versierd.  Ik zag hoe elke engel de vork, het mes, de lepel, de glazen en de borden plaatste, alles gemaakt van goud, zo prachtig.  De Heer zei me, "Dienaar, zeg Mijn volk dat ze zich klaarmaken, want heel binnenkort zal Ik hen met Me meenemen zodat ze hier naartoe kunnen komen en tesamen met Mij zich kunnen verheugen in het Huwelijk van het Lam." 

Het was zo prachtig; de aanwezigheid van de Heer kon er gevoeld worden, zulk een glorie en majesteit!  De Heer zei, "Dienaar, kom hier want Ik wil u andere dingen tonen."  We kwamen aan op een plaats met vele prachtige deuren, zovele prachtige deuren.  Ik vroeg, "Heer, wat is er achter deze deuren?"  Hij zei, "Achter deze deuren zijn Mijn discipelen, achter deze deuren zijn Mijn apostelen, achter deze deuren zijn al diegenen die eens op de Aarde leefden en die Mijn Naam prezen en verheerlijkten."

We reden weer verder en kwamen aan bij een half-geopende deur, en de Heer zei, "Dienaar kom hier, kom hier want achter deze deur is Maria.  Kom nader en luister wat Ze zegt, zodat ge aan Mijn volk kunt vertellen hoe Maria lijdt."  Ik kwam dichtbij en zag een jonge vrouw, zo een mooie jonge vrouw, zo schoon, haar gezicht was zo mooi.  Ze keek door een zeer klein raampje.  Ze was geknield en keek naar de Aarde, terwijl ze huilde van de vreselijke pijn.

Ze zei, "Waarom aanbid ge me? Waarom, als ik over geen enkele macht beschik!  Waarom aanbid ge me?  Ik doe zelf niets!  Aanbid me niet!  Buig niet voor me!  Want Ik kan U niet redden!  De enige die kan redden, de enige die U kan bekeren is Jezus, die voor alle mensen stierf!  Vele mensen zeggen dat ik macht heb, dat Ik mirakels kan doen, maar dat is een leugen!  Ik doe zelf niets!  De Almachtige God was tevreden over me en Hij gebruikte mijn schoot zodat Jezus kon geboren worden om iedereen te redden, maar ik heb geen enkele macht.  Ikzelf kan niets!  Buig niet voor me!  Aanbid me niet!  Want ik ben niet waard aanbeden te worden.  De enige die dat waard is, de enige waarvoor ge moet buigen en die ge moet aanbidden is Jezus!  Hij is de Enige die geneest en red!"

Ik kon zien hoe die jonge vrouw zulk een enorme pijn voelde, ze was vol angst en weende.  Ze zei, "Nee! Nee! Aanbid me niet!  Waarom buigt ge voor me?  Ik doe zelf niets!"  Ziet ge mijn beste broeders, het was een overweldigend iets om deze jonge vrouw te bekijken, zoals ze aan het wenen was met zulk een pijn en droefheid.

De Heer zei me, "Dienaar kom hier, want Ik wil U dingen blijven tonen."  We kwamen aan bij een heel prachtige plaats waar Ik de glorie van God kon voelen.  Ik zag rijen en rijen van witte mantels, zo heel wit en prachtig!  Ik raakte ze aan en de Heer zei, "Dienaar, voel deze mantels, want deze mantels zijn voor jullie allemaal." 

Ik zag vele rijen en raakte het fijne weefsel aan.  Het was zo helder en wit, in niets te vergelijken met hetgeen ik op Aarde aanraakte.  De Heer zei, "Dienaar, deze mantels zijn voor jullie allemaal."  Er liepen tranen over de Heer zijn wangen.  De Heer zei, "Dienaar, vele van deze witte mantels zullen hier blijven, in afwachting dat iemand hen neemt.  Vele van deze witte mantels zullen hier blijven, wachtend op een lichaam."  "Waarom Heer?" vroeg ik.  "Omdat velen Me niet aanbidden zoals Ik het wil, velen schenken geen aandacht aan alle dingen die Ik voor jullie allemaal doe.  Dienaar, vele van deze witte mantels zullen hier blijven, wachtend op een Lichaam, omdat Ik in Mijn Koninkrijk geen besmeurde dingen ontvang.  In Mijn Koninkrijk laat Ik alleen heilige dingen toe, omdat in Mijn Woord geschreven staat, wees heilig, omdat Ik heilig ben." (1 Petrus 1:16)

Ik keek en zag vele mantels; elk ervan droeg een naam geschreven in goud.  Ik raakte de mantels aan die kleiner waren en andere afmetingen hadden, en ik zei, "Heer, deze kleine mantels, wie zullen ze dragen ?"  De Heer antwoordde, "Dienaar, herinner U Mijn kleine kinderen, denk eraan dat Ik voor iedereen geef, Ik maak geen onderscheid tussen personen, deze kleine mantels zijn voor Mijn kleine kinderen die Mijn Naam prijzen, ze zijn voor Mijn kinderen die graag naar Mijn Huis gaan en Mijn Naam eren, daarom heb ik grote dingen voor hen bereid.  Ik heb voor iedereen die naar Me uitkijkt, Ik heb voor al diegenen die voor Mijn Voeten komen staan, Ik geef hen Eeuwig Leven."

We begonnen weer te rijden en spoedig kwamen we aan in een grote ruimte met vele kronen.  Er waren luxueuze kronen, schitterende kronen, dus zei ik, "O Heer! Deze kronen, ze zijn zo mooi.  Voor wie zijn deze kronen?"   De Heer zei, "Dienaar, deze kronen die ge aanraakt, zijn voor diegenen die Mijn Naam prijzen, voor diegenen die Mijn Naam echt verheerlijken op de wijze dat Ik het wil."

De Heer toonde me andere kronen, maar ik merkte op dat ze alleen uit metalen frame bestonden.  Toen sprak de Heer, "Dienaar, kijk naar hier."  En ik begon andere kronen te zien, maar deze kronen waren van doornen gemaakt, dus zei ik, "Heer, laat een doornenkroon of een simpel frame niet de mijne zijn!"  De Heer zei me, "Dienaar, op deze plaats zijn er drie types van kronen: de luxueuze en schitterende kronen die ge kunt zien en aanraken zijn voor diegenen die Mijn Naam echt prijzen, voor allen die echt en uit heel hun hart Mijn Naam verheerlijken en prijzen.  Ze zijn voor diegenen die werken in Mijn wijngaard, voor diegenen die er plezier in scheppen in Mijn Huis te zijn, voor diegenen die graag moeite doen en lijden om Mij te behagen voor Mijn Woord.  De kronen die enkel een frame zijn dat ge kunt zien en aanraken, zijn voor diegenen die alleen spelen met Mijn woord, ze zijn voor diegenen die niet graag in Mijn huis zijn, het is voor diegenen die niet graag vasten, noch volhouden, die Mijn Naam niet verheerlijken, ze zijn voor diegenen die Me enkel met hun lippen prijzen, maar niet met hun harten zoals Ik het wil.  Waarom mijn dienaar?  Omdat niemand Me kan bedriegen, er bestaat geen schuilplaats om aan Me te ontkomen.   Dienaar, die doornenkronen die ge kunt aanraken en zien, zijn voor diegenen die spotten met Mijn Woord, zijn voor diegenen die Mijn Woord bekritiseren, zijn voor al diegenen waarbij Ik aanklop op hun harten maar die Mijn Woord niet willen aanvaarden, voor al diegenen die kritiek uiten op Mijn Woord." 

Daarna sprak de Heer, "Diestmaagd, Ik zal U de wegname tonen, Ik zal U tonen hoe Mijn Wederkomst zal zijn."  En ik zei, "Heer, ik heb reeds vele dingen gezien, waarom toont Ge me nog meer?"  Toen kwamen we aan bij de Troon van God, en Ik zag daar duizenden en duizenden engelen samen. Toen daalden we af, en de Heer en ikzelf stopten in een zeer mooie witte wolk.  De Heer gaf opdracht aan de engelen om te komen en de Kerk te ontvangen, en de Heer zei me, "Kijk nauwgezet toe, dienstmaagd, want zo zal het zijn wanneer Ik wederkom, dit zal Mijn Komst zijn."

Ik zag mensen opstijgen van de vier hoeken van de Aarde, ze prezen de Naam van de Heer.  Al deze mensen werden bedekt met de Macht van God. Ze werden gekleed in witte mantels en stegen hoger en hoger.  Ze begonnen een zeer mooi lied te zingen, "Heilig, Heilig, Heilig zijt Gij oh Heer!  Dank U Vader! Omdat Ge ons verheven hebt! Dank U Heer, omdat Ge ons verheven hebt!" 

Ik zag veel verschillende mensen, magere, kleine, donkere, blanke.  Al deze mensen, en al deze engelen stegen op naar de wolk waar de Heer en Ik waren.  Al de mensen en engelen waren vervuld van dankzegging aan de Heer, en we zegden allemaal, "Heilig! Heilig! Heilig zijt Gij oh Heer!"  Het was een zo enorm gebeuren, Ik zag zoveel mensen dat Ik meende hen te kennen.  Ze werden allen bedekt met de Heerlijkheid van God. 

Nadat we aankwamen bij de Troon van God, zei de Heer, "Dienstmaagd, kom hier."  We verlieten de Troonzaal en kwamen aan in een kamer met een zeer klein raampje.  De Heer zei, "Dienstmaagd, kijk nu naar beneden."   Ik zag een verschrikkelijke verwoesting, zo een enorme verwoesting; de hele Aarde was verwoest en vol van pijn.  De Heer zei, "Kijk dienstmaagd, dit is wat er zal zijn nadat Ik Mijn Volk van de Aarde weggevoerd zal hebben, dit zal er zijn na Mijn Komst, dit zal er zijn wanneer Mijn Kerk hier bij Mij is."   Ik zag een zo enorme verwoesting. 

Iets vreselijks gebeurde toen over gans de Aarde.  Ik zag een pastoor rennen van de ene plaats naar de andere, en ik vroeg de Heer, "Heer, waarom loopt die man van de ene plaats naar de andere?"  De Heer antwoordde, "Dienstmaagd, deze man was een pastoor, maar omdat hij meende dat Ik dit zou uitstellen, werd hij achtergelaten.  Hij dacht niet dat Ik nu zou komen, hij dacht dat het nog lang zou duren voordat ik zou wederkeren, en daarom werd hij achtergelaten."  De pastoor bleef rondlopen, zeggende "Heer, waarom werd ik achtergelaten? Als ik een pastoor ben, als ik een positie in de kerk bekleed, en de kerkgemeenschap is weg, en Ik wordt achtergelaten? Waarom werd ik achtergelaten?"  De Heer zei, "Dienstmaagd, Ik kan nu niets doen, hij meende dat Mijn Wederkomst op zich liet wachten, wel, hij werd achtergelaten."

Ik zag dat die man vervolgd werd.  Hij zei, "Het enige wat ik wil is door Christus opgenomen te worden!  Het enige dat ik wil is bij de Heer te zijn omdat ik niet hier wil zijn en lijden in de grote beroering!"  Hij bleef op en af lopen en vroeg zichzelf af, "Waarom werd ik achtergelaten? Neem me mee Heer! Ik wil hier niet zijn en lijden!"  De Heer zei, "Dienstmaagd, er is niets wat Ik nu kan doen, ik sprak een lange tijd met hem, en vertelde hem dat Ik spoedig zou weerkeren, maar hij geloofde me niet, wel, nu wordt hij achtergelaten."

Ik zag veel andere mensen overal rondlopen.  Zoveel mensen liepen er rond, ze poogden wanhopig vrede te vinden, maar ze konden ze niet verkrijgen.  Ze riepen, "Wij willen het Woord van Leven!  Wij Dorsten naar het Woord van God!" Maar het was al te laat, omdat de Heer Zijn Kerk met zich meegenomen had.

Ik zag zovele jonge meisjes en jongens door het struikgewas lopen, ze liepen door de bergen in een poging om vrede te vinden.  Ze verlangden vrede maar konden ze niet vinden.  De Heer zei me waarom, "Dienstmaagd, Ik heb Mijn Kerk al meegenomen, en nu is satan degene die in controle is."  Satan heerste al over gans de Aarde en er was kwelling over heel de Aarde!  Mensen liepen van plek naar plek.  Mensen wilden elkaar levend opeten, en elkaars haren uittrekken.  Ze smeten elkaar verwijten naar het hoofd en deden elkaar pijn, omdat ze vrede wilden vinden, maar ze konden ze niet vinden!  Het was niet mogelijk omdat de Heer Zijn Kerk al weggevoerd had. 

Zulk een verschrikkelijke tijd op Aarde, Ik zag zo gruwelijke dingen. Zoveel mensen kwetsten elkaar, zeggende, "We willen liefde! We willen vrede!"  Maar het was te laat!  De Heer zei me, "Kijk Mijn dienstmaagd, Ik sprak met hen, Ik nam tijd om aan te kloppen op de harten van deze mensen, maar ze wensten Me niet te zoeken.  Wel, nu worden ze achtergelaten, en er is niets dat Ik nu voor hen kan doen.  En wel daarom, omdat Ik mijn Kerk al met Me meegenomen heb.  Terwijl al deze mensen bij Me in de Hemel zijn, en zich verheugen in het Huwelijk van het Lam, zullen al deze mensen hier grote pijnen lijden, en er zal geween zijn en tandengeknars.  Want ze wensten Mijn Woord niet te gehoorzamen, ze gaven er de voorkeur aan plezier te maken en Mijn Woord te bekritizeren."

Daarna toonde de Heer me een groot en prachtig boek. Het was erg glimmend en gemaakt van goud.  Ik zei, "Heer, dat groot boek, waar dient dat voor?"  Hij vertelde me, "Dienstmaagd, in dit boek staan de namen van diegenen die Me prijzen, en de namen van diegenen die zich bekeerd hebben en die gezocht hebben achter Mijn Wegen.  Want dit is het Boek van het Leven.  In dit Boek zijn de namen geschreven van al diegenen die samenkomen om Mijn Naam te prijzen en te verheerlijken."  Het boek was zo groot, en zijn letters waren geschreven in goud.  Hij zei, "Kijk Mijn dienstmaagd, vele van deze namen heb Ik niet uitgewist omwille van Mijn Genade, omdat velen Me de rug hebben toegekeerd.  Velen hebben Me de rug toegekeerd, maar Mijn Genade is zo groot dat Ik hen nog niet uitgewist heb, want Ik wens niet dat er iemand verloren gaat, maar dat iedereen eeuwig leven heeft."  Ik begon het Boek aan te raken, en zag hoeveel namen erin geschreven stonden. 

Daarna zei de Heer me, "Dienaar, Ik zal u de hel tonen."  Maar ik zei, "Heer, nee, Ik zal het niet kunnen verdragen, na alles wat ge me reeds getoond hebt, ik heb genoeg gezien."  En de Heer sprak tot me, "Dienaar, Ik zal U de hel tonen, opdat ge kunt teruggaan en aan de Kerk en de mensen kunt vertellen dat er een hemel is maar ook een hel."  We begonnen lager en lager af te dalen.  We waren nog ver van de hel verwijderd, toen Ik kreten en luid gekreun begon te horen.  Ik zei, "Heer haal me hier weg, want ik ga dat niet kunnen aanzien!"  De Heer antwoordde, "Kijk Mijn dienaar, heb geen angst want Ik ben bij u."  We daalden af door enkele tunnels.  Er heerste een grote duisternis op die plaats, een duisternis zoals ik die nooit gekend had op Aarde.

We wandelden langs enkele muren en ik hoorde zoveel zielen roepen, kreten van pijn en angst.  De Heer zei, "Dienaar, laten We verder gaan."  We kwamen aan op een plaats waar een persoon aan het roepen was.  Ik vroeg de Heer, "Heer, waarom zijn, we hier gestopt?"  Hij antwoordde, "Kijk dienaar, bekijk deze persoon heel aandachtig, want deze persoon was familie van U op de Aarde."  En Ik zei, "Heer, wie is het? Ik kan deze persoon niet herkennen."  De Heer sprak, "Deze persoon was uw grootmoeder op de Aarde, ze was uw familielid, maar ze was heel ongelovig, en daarom is ze nu hier." 

Ze zei, "Geef me water a.u.b., haal me hier weg, want ik kan deze pijn niet meer verdragen, Ik ben dorstig."   Maar ik kon niets doen, ik huilde alleen maar.  Ik sprak, "Heer, omwille van Uw oneindige Genade en Uw oneindige Goedheid, haal haar hier weg!  Waarom is ze hier, als mijn ouders me vertelden dat ze in de hemel was?" 

De Heer zei, "Dienaar, de priester zei tegen uw ouders dat ze naar de Hemel was gegaan, maar dat was een leugen.  Dat was een leugen, omdat ze steeds boog voor beelden, ze aanbad beelden, en kijk hoe deze beelden haar niet konden redden.  Vele malen klopte Ik aan op haar hart, opdat ze het zou openen, en Ik naar binnen kon treden, maar in plaats daarvan dreef ze de spot met Mijn Woord.  Ze besloot dat het beter was de wereld te volgen dan Mijn Naam te eren, en daarom is ze nu hier.  Ze aanvaardde nooit Mijn Woord, ze wou zich nooit bekeren, en de priester zei hen dat ze naar de Hemel opgegaan was en dat ze al in het Hemelse huis was, maar dat was een leugen. Kijk Mijn dienaar, waar ze nu is."  Ze schreeuwde het uit van zoveel lijden.  Ze zei, "Geef me water! Haal me hier uit!"  De Heer zei, "Dienaar, Ik kan niets doen nu, deze ziel behoort Me niet meer toe."  We keerden en wandelden weg.  Ze riep me na, "Nee! Laat me hier niet achter!  Geef me water! Haal me hier weg!"   Hij kon niets doen.

We bleven zovele mensen bekijken.  Zielen poogden de klederen van de Heer te grijpen, zeggende, "haal ons hier weg!"  Maar de Heer zei hen, "Ga weg van Me, want jullie behoren me niet meer toe, jullie behoren toe aan satan en zijn demonen."   Het was zo een vreselijke plaats, met zo vele zielen, zoveel mensen.

We bleven rijden en kwamen aan bij een heel verschrikkelijke plaats, en de Heer zei, "Kijk dienaar, Ik zal U de troon van satan tonen."  Ik zei Hem, "Nee Heer! Ik wil die troon niet zien!"  Hij antwoordde, "Wees niet bevreesd, dienaar, want Ik ben bij u."  Toen kwamen we aan in een verschrikkelijke en gruwelijke plaats, Ik zag een enorm grote stoel waar satan op gezeten was.  Hij had grote nagels, en hij lachte en lachte, hij kon niet stoppen met lachen.  Ik zag ook overal demonen .  Ik zag demonen van verschillende afmetingen, Ik zag prinsdommen, Ik zag bolwerken, en vele verschillende demonen.  Ik zag hoe satan orders gaf aan zijn demonen, orders om naar de Aarde op te stijgen en alle soorten slechte dingen uit te lokken. 

Ik zag hoe satan zo vele plannen had om kristenen te vernietigen, grote plannen om de dienaars van God te vernietigen.  Ik zag grote kerken en congregatie’s die vol waren van modernisme.  De Heer zei, "Kijk dienaar, deze kerken zijn bezeten door satan, en ze zullen niet mee kunnen opgaan met Mij." 

De Heer toonde me hoe demonen zoveel moorden uitlokten, en al deze zielen kwamen dan aan in deze vervloeking, een afschuwelijke plaats.  Ik zag een oven, en de Heer zei, "Kijk dienaar, dit is de poel van vuur, en dit is de hel." 

Ik voelde ook de vele demonische gevoelens op die plaats, zo veel bolwerken.  Ik zei, "Heer, als ‘t U belieft, haal me hier weg, Ik kan het niet meer verdragen."  De demonen doorboorden en martelden er de zielen.  De zielen schreeuwden, "Laat ons alleen! Laat ons in vrede, we willen geen pijniging meer, we willen vrede!"  En de demonen lachten.

Daarna gingen we weg en de Heer zei, "Kijk dienaar, Ik zal U de Heilige Stad tonen, zodat ge kunt teruggaan en Mijn Volk vertellen over de grote dingen die Ik voor hen klaar heb."  We gingen omhoog en kwamen aan op een prachtige plaats, waar prachtige bomen stonden, dennen zo groot.  Alles was er zo mooi.  Ik kon zulk een gevoel van vrede voelen.

In de deur van die stad was een prachtige regenboog.  Er stonden vele engelen aan weerszijden van de weg.  We gingen door de deur en de Heer zei, "Dienaar, dit is de Heilige Stad."  We wandelden tot we arriveerden bij een hof vol met prachtige rozen, zoals ik er nooit een gezien heb op Aarde.

Ik liet de Heer zijn hand los, en Ik liep naar de hof.  Ik koesterde de bloemen, ze waren zo fijn en hun geur was zo heerlijk.  Ik wou een bloem plukken, maar de Heer zei, "Nee dienaar, ge kunt nu nog niets nemen.  Ge zult deze bloemen alleen kunnen plukken wanneer Mijn volk naar hier komt, wanneer Mijn Kerk aankomt op deze plaats, dan zult ge deze bloemen kunnen plukken."  En ik zei, "Heer, ik wilde slechts één bloem meenemen naar de Aarde om ze te tonen aan alle kerken."  Maar de Heer zei, "Nee, dienaar, omdat Mijn volk nog niet hier is."  Ik zag vele verschillende type’s mooie bloemen. 

Toen reden we door mooi groen gras.  De Heer zat neer op het gras, en met een prachtige glimlach zei Hij, "Dienaar, dit alles wat gij aanraakt en ziet, heb Ik voorbereid voor Mijn volk." 

We reden toen naar een plaats met een enorme boom die vol fruit hing.  Ik zei, "Heer, deze boom? Wat is de betekenis van deze boom? En al dat fruit?"  Ik wou ook hier één van de vruchten plukken, maar de Heer zei me opnieuw, "Nee, dienaar, ge kunt deze vruchten nog niet nemen, omdat deze boom de boom van het Leven is, en van deze boom zal Mijn volk eten wanneer ze naar hierboven komen.  Ondertussen kunt ge niets plukken tot Mijn volk hier aangekomen is."  De boom had zulke schone vruchten.

Toen reden we verder, en ik zag zoveel prachtige vlinders en dieren.  De Heer zei, "Dienaar, al deze dingen hier zijn voor Mijn volk.  Vertel Mijn volk dat zij heel binnenkort hier zullen zijn, en deze Heilige Stad zullen binnenrijden."

We gingen verder en kwamen aan bij een andere prachtige plaats, met veel hoge bomen en dennen.  De Heer zei, "Dienaar, dit alles is voor Mijn volk.  Dienaar, kom hier want Ik wil U wonderen tonen." 

We kwamen aan in een prachtig oord dat vol van engelen was.  Eén engel was heel groot, en had een grote bazuin aan zijn mond.  Ik zei, "Heer, die engel, wat betekent dat?"  De Heer antwoordde, "Kijk dienaar, deze engel wacht op een signaal, deze engel wacht op een order die ik zal geven, zodat hij op de bazuin kan blazen, en wanneer deze engel op die bazuin begint te spelen, zal Mijn volk opgenomen worden, opstijgen, en omgevormd worden.  Maar wees van één ding zeker, dienaar, deze bazuin zal alleen gehoord worden door diegenen die naar me uitkijken!  Keer dus weer en vertel aan Mijn volk dat ze moeten uitkijken, vertel aan Mijn volk dat ze niet moeten slapen, want als ge in slaap valt, zult ge de bazuin niet horen, vertel aan Mijn volk om uit te kijken, want diegenen die slapen, zal ik niet kunnen laten opstijgen."

De engel was zo groot en mooi, en achter hem stonden veel meer engelen die kleinere bazuinen hadden.  Deze bazuinen waren gemaakt van goud, en blonken fel. De Heer zei, "Dienaar, zeg Mijn volk dat ze klaar moeten staan, omdat Ik zo goed als klaarsta, om de opdracht te geven die de bazuin zal laten weerklinken." 

We begonnen weer te rijden en de Heer zei, "Kijk dienaar, Ik zal U de troon van Mijn vader tonen.  Ik heb hem niet getoond aan U, maar Ik zal hem nu tonen, zodat ge bij uw terugkeer kunt vertellen aan Mijn volk dat Mijn Vader reëel is, en dat Ik reëel ben."  We begonnen allemaal te wandelen, de Heer, de engelen en Ikzelf.  Toen we nog ver van de Troon van de Vader verwijderd waren, voelde ik dat ik het niet meer aankon; Ik kon me niet staande houden tegenover zulke Macht en Heerlijkheid.  Toen we dichter en dichter naderden, voelde ik me alsof ik een veer was, Ik kon nauwelijks gaan.  Als de engelen me niet overeind hadden gehouden, had Ik niet verder kunnen gaan.

Daarna zag ik de 24 ouderlingen de Naam van de Heer prijzen en verheerlijken.  Ik zag enorme aartsengelen die ook de Naam van de Heer verheerlijkten.  De 24 ouderlingen knielden neer en baden "Heilig, Heilig, Heilig zijt Gij, O Heer!"  De engelen werden nooit moe van het verheerlijken en prijzen van de Heer, en de ouderlingen hielden nooit op met het verheerlijken van de Naam van de Heer.  Enorme vlammen schoten uit de Troon, en er waren zovele mooie dingen in die Troon. 

Toen gingen we weg en kwamen op een plaats aan waar een grote engel stond.  Ik zei, "Heer, wie is die engel?"  De Heer antwoordde, "Kijk dienaar, dit is de engel Gabriel, en kijk naar die andere engel, want dat is Michael." Ze waren zo groot en mooi. De Heer zei, "Dienaar, vertel aan Mijn volk dat de engel Gabriel en de engel Michael echt bestaan." 

Daarna zei de Heer, "Dienaar, kom hier, want Ik wil u de zweep tonen."  We kwamen op een andere plaats aan, waar ik de Heer een zweep zag nemen met drie uiteinden.  Hij sloeg ermee tegen een zeer grote stoel, en zei, "Dienaar, dit is voor de ongehoorzamen, deze zweep is voor diegenen die Mijn Woord niet willen gehoorzamen.  Aangezien ze Mijn Woord niet willen gehoorzamen, wel, dan zal Ik hen geselen met deze zweep, omdat Ik degenen die Ik liefheb bestraf."  Ik zag hoe de Heer met de zweep tegen de stoel sloeg, en ik zei, "Als ‘t U belieft, Papa, sla me niet met die zweep!"  Hij antwoordde, "Wel dienaar, gehoorzaam me dan, omdat Ik diegenen die me niet gehoorzamen bestraf." (Openbaring 3:19 Diegenen waar ik van hou, wijs Ik terecht en straf Ik.  Wees dus oprecht, en heb berouw.)

Toen nam de Heer me mee naar een kostbare plaats, een indrukwekkende plaats, waar ik meer gouden kronen zag.  Maar op deze kronen waren al namen geschreven, en ze waren volledig bezet met parels!  De Heer zei, "Kijk dienaar, deze kroon hier is voor Mijn dienaar Yiye Avila, en deze andere is voor Mijn dienaar Arturo García."  De kronen waren kostbaar! Op één kroon stond geschreven "Aida Vadillo", een andere vermeldde "Miguel Duran", en een andere vermeldde "Armando Duran."  "Heer, nu kan ik al de kronen van de dienaars zien en aanraken."  Ik zag ook kronen voor "Pablo Pintado", en "Nahum Zamudio."

De Heer zei, "Dienaar, hier laat ik U toe opdat ge het kunt aanschouwen.  Dit is om u te tonen dat Ik de kronen van Mijn dienaars die in Mijn wijngaard werken, hier bij Me heb.  Opdat ge Mijn dienaars kunt zien die Mijn woord preken.  Ik heb grote beloningen voor hen."  Ik zag duizenden en duizenden kronen, op alle kronen was een naam geschreven.  

Ik nam een andere kroon, maar ik zag dat deze kroon al zijn stenen begon te verliezen.  "Heer! Laat dit mijn kroon niet zijn!"  De Heer zei, "Kijk dienaar, dit is wat er gebeurt met diegenen die niet meer in Mijn wijngaard willen werken, met diegenen die Me liever hun rug laten zien, inplaats van Me te prijzen.  Kijk dienaar, dit is wat er gebeurt met de kronen van deze dienaars die Me niet meer willen prijzen.  Dit is wat er gebeurt met de kronen van de dienaars die niet meer in Mijn wijngaard willen werken (Openbaring 3:11).

Toen nam de Heer me mee naar een andere heel schone plaats, en ik zag heel veel mensen die aan het slapen waren.  Ze droegen heel witte kleding.  Ik vroeg, "Heer, wie zijn al deze mensen?"  De Heer antwoordde, "Kijk dienaar, al deze mensen hier zijn diegenen die gestorven zijn op Aarde, en nu zijn ze hier aan het rusten in het paradijs, en wanneer Ik de opdracht geef dat de bazuin moet blazen, zullen zij die dood zijn het eerst opstaan, en dan diegenen die op de Aarde leven"  Er waren zo vele mensen, en hun kleding was zo wit.  (1 Thessalonicenzen 4:16-17)

Niemand sprak met iemand anders; ze waren precies aan het slapen, in een heel diepe slaap.  En de Heer zei me, "Dienaar, ze zijn aan het slapen, maar wanneer de bazuin weerklinkt, zullen deze het eerst opstaan, en dan zullen degenen die op de Aarde verblijven opstijgen samen met hen, om bij Mij te zijn. En dan kunnen we het Huwelijk van het Lam vieren."