Dinleyici dostlar, size esenlik olsun.
Ön gördüğü doğruluk yolunu herkesin anlamasını ve bu yola boyun eğmesini isteyen ve O’nun ile sonsuz bir esenliğe sahip olmasını arzu eden esenlik Rabbi Tanrı’nın adı ile sizleri selamlıyoruz. Doğruluk Yolu adlı programınızı sunmak üzere bugün tekrar sizler ile beraber olabildiğimiz için mutluyuz.
Son derste, Rab İsa’nın, öğrencilerine Yeruşalim’de ölmesi ve üçüncü gün ölümden dirilmesi gerektiğini söylediğini dinledik. İsa, günahı kaldıran bir kurban olarak Kanını dökmek üzere dünyaya geleceğini biliyordu. Aynı zamanda son olarak Rab İsa’nın üç öğrencisi ile birlikte yüksek bir dağın üstündeyken büyük yüceliğini gösterdiğini de gördük. İsa’nın yüzü güneş gibi parladı ve giysileri parlayan saf beyaz bir ışık ile bembeyaz oldu. Böylelikle İsa Mesih’te konut kurmuş olan Tanrı yüceliği kendisini açığa çıkartmış oldu.
Bugün kutsal Müjde’yi okumaya devam etmek ve Rab İsa’nın kendisini izleyen kişileri nasıl kaybolmuş koyunlara benzettiğini dinlemek istiyoruz. Daha önce Peygamberlerin Yazılarında Tanrı’nın Adem’in çocuklarını nasıl sürekli olarak çobansız ve kaybolmuş koyunlara benzettiğini görmüştük. Ancak yine de Tanrı Adem’in çocuklarının çobansız koyunlar gibi mahvolmalarını istemez. Bu nedenle, bizleri en kötü düşmanlarımız olan Şeytan, günah, ölüm ve cehennemden kurtarması ve bize esenlik yolunda rehberlik etmesi için gökyüzünden kudretli bir Çoban gönderdi. Tanrı’nın Adem’i çocukları için gönderdiği İyi Çoban’ı tanıyor musunuz? Eğer bu İyi Çoban’ı tanımıyorsanız, o zaman sizi bu günkü dersimizi dikkatle dinlemeye davet ediyoruz.
Yuhanna Müjdesi’nin onuncu bölümünü okuyoruz. İsa bir gün, çevresinde toplanmış olan kalabalığa şunları söyledi:
(Yuhanna 10) 1 Size doğrusunu söyleyeyim, koyun ağılına kapıdan girmeyip başka yoldan giren kişi hırsız ve hayduttur. 2 Kapıdan giren ise koyunların çobanıdır. 6 İsa onlara bu örneği anlattıysa da, O’nun ne demek istediğini anlamadılar. 7 Bunun için İsa, yine, ‘Size doğrusunu söyleyeyim’ dedi, ‘Ben koyunların kapısıyım. 9 Kapı Ben’im. Bir kimse benim aracılığım ile içeri girerse kurtulur. Girer, çıkar ve otlak bulur. 10 Hırsız ancak çalıp öldürmek ve yok etmek için gelir. 11 Ben iyi çobanım. İyi çoban koyunları uğruna canını verir. 12 Koyunların çobanı ve sahibi olmayan ücretli adam, kurdun geldiğini görünce oyunları bırakıp kaçar. Kurt da onları kapar ve dağıtır. 13 Adam kaçar, çünkü ücretlidir ve koyunlar için kaygı duymaz. 14-15 Ben iyi çobanım. Benimkileri tanırım. Baba beni tanıdığı ve ben de Baba’yı tanıdığım gibi, benimkiler de beni tanırlar. Ben koyunlarımın uğruna canımı veririm. 17 Canımı tekrar geri almak üzere veririm. Bunun için Baba beni sever. 18 Canımı kimse benden alamaz; ben onu kendiliğimden veririm. Onu vermeye de tekrar geri almaya da yetkim var. Bu buyruğu Babam’dan aldım.
19 Bu sözlerden dolayı Yahudiler arasında yine ayrılık doğdu. 20 Bir çoğu, ‘O’nu cin çarpmış, delidir. Niçin O’nu dinliyorsunuz?’ diyordu. 21 Ama başkaları ise, ‘Bunlar cin çarpmış bir adamın sözleri değil’ dediler, ‘Cin, körlerin gözlerini açabilir mi?24 Yahudi yetkililer O’nun çevresini sararak, ‘Bizi daha ne kadar zaman kuşkuda bırakacaksın?’ dediler, ‘Eğer Mesih isen bize açıkça söyle!’ 25İsa onlara şu karşılığı verdi: ‘Size söyledim, ama iman etmiyorsunuz. Babam’ın adı ile yaptığım işler bana tanıklık ediyor. 26 Ama siz iman etmiyorsunuz. Çünkü benim koyunlarımdan değilsiniz. 27 Benim koyunlarım sesimi işitirler. Ben onları tanırım, onlar da beni izlerler. 28 Onlara sonsuz yaşam veririm; asla mahvolmayacaklar. Onları hiç kimse elimden kapamaz. 29 Onları bana veren Babam her şeyden üstündür. Onları Baba’nın elinden kapmaya kimsenin gücü yetmez. 30 Ben ve Baba biriz. 31 Yahudi yetkililer O’nu taşlamak için yerden yine taş aldılar. 32 İsa, onlara, ‘Size Baba’dan kaynaklanan bir çok iyi işler gösterdim’ dedi, ‘Beni bu iyi işlerden hangisi için taşlıyorsunuz?’
33 Şöyle yanıt verdiler: ‘Seni iyi işlerden ötürü değil, küfür ettiğin için taşlıyoruz. İnsan olduğun halde Tanrı olduğunu ileri sürüyorsun.’ 34 İsa şu karşılığı verdi: ‘Yasanızda, ‘Siz ilahlarsınız, dedim’ diye yazılı değil mi? 35 Tanrı, kendilerine sözünü gönderdiği kimseleri ilahlar diye adlandırır. Kutsal Yazı da geçerliliğini yitirmez. 36 Baba beni kendine ayırıp dünyaya gönderdi. Öyleyse, ‘Tanrı’nın Oğlu’yum’ dediğim için bana nasıl ‘Küfür ediyorsun!’ dersiniz? 37 Eğer Babam’ın işlerini yapmıyorsam bana iman etmeyin. 38 Ama yapıyorsam bana iman etmeseniz bile, yaptığım işlere iman edin. Öyle ki, Baba’nın bende, benim de Baba’da olduğumu bilesiniz ve anlayasınız.’ 39 O’nu yine yakalamaya çalıştılarsa da, ellerinden sıyrılıp kurtuldu.
İsa’nın Yahudiler’e ne söylediğini duydunuz mu? Zamanımız İsa’nın sözlerinin hepsini ayrıntılı olarak açıklamaya izin vermediği için, düşüncelerimizi, İsa’nın, Kendisinden söz ederken kullandığı iki ünvan üzerinde odaklandıracağız. Bu ünvanları işittiniz mi? Ünvanlar şunlar: Koyunların Kapısı ve İyi Çoban.
Önce, İsa’nın, Adem’in çocuklarını koyunlara benzetmesinden sonra kalabalığa şöyle dediğini dinledik: “Ben koyunların kapısıyım. Bir kimse benim aracılığım ile içeri girerse kurtulur.” İsa Kendisini neden “koyunların Kapısı” olarak adlandırdı? O dönemde bir çoban, sürüsünün içeri girebilmesi için dikenli dallardan ya da taşlardan yalnızca tek bir giriş kapısı bulunan kapalı bir yer yapardı. Akşam olduğu ve koyunlar bu kapalı yer şeklindeki ağıldan içeri girdikleri zaman, çobanın kendisi koyunlarının başında nöbet tutmak amacı ile koyun ağılının giriş kapısının önünde uyurdu. Böylelikle herhangi vahşi bir hayvan ağıla giremeden ve bir koyunu öldüremeden önce, çobanın önünde yattığı giriş kapısından ağıla geçmesi gerekirdi. Böylece çoban vahşi hayvan koyunlara zarar veremeden önce onu kovalayabilirdi. Çobanın kendisi, bu şekilde “koyunlar için bir kapı” oluşturmuş olurdu.
Rab İsa Kendisini, “koyunların Çobanı” olarak adlandırdı. Bunun anlamı şudur: İsa O’na ait olan tüm insanlar ile yakından ilgilenir. Bu aynı zamanda şu anlama da gelir: Tanrı’nın “sürüsünün” bir parçası olabilmeniz için bu sürüye İsa Mesih aracılığı ile gelmeniz gerekir. Şeytan’ın tuzaklarından, günahın cezasından, ölümün gücünden ve sonsuz cehennem yargısından kurtarılmak isteyen herkes İsa aracılığı ile gelmelidir. Günahkarları sonsuz yaşama geçirebilecek olan tek kapı, yalnızca O’dur. Tanrı Sözü bu yüzden şöyle der: “Başka hiç kimsede kurtuluş yoktur. Bu göğün altında insanlara bağışlanmış, bizi kurtarabilecek başka hiç bir ad yoktur.” (Elçilerin İşleri 4:12) İsa, Kurtuluş’un biricik ve tek kapısıdır.
Bir süre önce Nuh peygamber ve tufan ile ilgili olarak neler okuduğumuzu hatırlıyor musunuz? Tufanın yargısından kaçmak isteyen herkese bir sığınak olacak olan gemide Tanrı, Nuh’a kaç tane kapı yapmasını buyurmuştu? Yalnızca tek bir kapı! Tufandan kurtulmak isteyen biri, geminin bu tek kapısından içeri girmek zorundaydı. Kapıdan içeri giren herkes kurtuldu. Kapıdan içeri girmeyen ise mahvoldu. Kutsal Yazılar, aynı şekilde Yargı Günü ile ilgili olarak Tanrı’nın, Adem’in çocukları için yalnızca tek bir kurtuluş kapısı açtığını onaylarlar. İnsanları sonsuz yaşamdan içeri geçirebilecek olan Kapı, Mesih’in Kendisidir! İsa bu nedenle şöyle dedi: “Kapı Ben’im. Bir kimse benim aracılığım ile içeri girerse kurtulur. Ama koyun ağılına kapıdan girmeyip başka yoldan giren kişi, hırsız ve hayduttur!” (Yuhanna 10:9, 1)
İsa’nın Kendisi için kullandığı ikinci isim, birinci isme çok benzer. İsa yalnızca, “koyunların Kapısı” değil, aynı zamanda “İyi Çoban’dır.” İsa, İyi Çoban’dır, çünkü O, bizi seven ve bizim için Kendi yaşamını vermiş Olan’dır. Ah, O ne kadar de harika bir Çoban’dır! Peygamber Davut, İyi Çoban İsa ile ilgili olarak yirmi üçüncü Mezmur’da (Zebur) şu sözleri yazdı:
“Rab çobanımdır, eksiğim olmaz. Beni yemyeşil çayırlarda yatırır, sakin suların kıyısına götürür. İçimi tazeler, adı uğruna bana doğru yollarda öncülük eder. Karanlık ölüm vadisinden geçsem bile, kötülükten korkmam. Çünkü sen benimlesin. Çomağın, değneğin güven verir bana. Düşmanlarımın önünde bana sofra kurarsın. Başıma yağ sürersin. Kasem taşıyor. Ömrüm boyunca yalnız iyilik ve sevgi izleyecek beni. Hep Rabbin evinde oturacağım!” (Mezmur 23)
Burada farkına varmamız gereken, Davut’un Kutsal Yazılarda sözünü ettiği İyi Çoban’ın Mesih’in Kendisi olduğudur. İsa bu nedenle, Ben iyi çobanım!” ve “Ben ve Baba biriz!” diye konuşabildi. (Yuhanna 10:11, 30) Ancak yine de, İsa Tanrı ile bir olduğunu ilan ettiği zaman, Yahudiler O’nu Tanrı’ya küfür etmek ile suçladılar ve O’na atmak için yerden taş aldılar. İsa’nın bir insan bedeninde yer alan Tanrı olduğu düşüncesini kabul edemediler. Adem çocuklarının çoğu bu güne kadar İsa’nın bu sözleri nedeni ile sürçtüler. Bazı kişiler, Tanrı’nın İsa ile bir olduğu düşüncesinin iki Tanrı’nın var olduğu anlamına gelmesi gerektiğini düşünerek yanılgıya düştüler. Ancak gerçek, onların düşündüğü gibi değildir, çünkü peygamberlerin Kutsal Yazıları, Tanrı’nın tek olduğunu şu sözler ile ilan ederler: “tanrımız Rab tek Rab’dir!” (Yasa’nın Tekrarı 6:4) Ama “Tanrı’nın tek” olduğu gerçeği, Tanrı’nın yeryüzünde Kendisini bir insan olarak açıklamasına engel olmadı.
Burada belki bir örnek vermemizin yararı olacak. Bize ışık ve ısı sağlayarak yeryüzünde parlayan güneşi düşünün. Bu güneş gibi kaç tane güneşe daha sahibiz? Yalnızca bir güneş var. Güneş nerede? Bizden çok uzaklarda; uzayda! Ama aynı zamanda burada yeryüzünde de! Hayat veren ışınları ile yaşamlarımıza nüfuz ediyor. Kızgın güneş ve sıcak güneş ışıkları birdirler! Bu örneğe benzer şekilde Tanrı ve İsa da birdir! İsa, “Ben ve Baba (Tanrı) biriz!” dedi. Rab İsa, dünyamıza, İsa’nın sevgisinin ve bizi kurtarışının ışığını vermek için geldi. Kutsal Yazıların Tanrı ve İsa hakkında neler söylediklerine kulak verin:
“Tanrımız yakıp yok eden bir ateştir. O,yaklaşılmaz ışıkta yaşar. Tanrı’yı hiç bir zaman hiç kimse görmedi ve göremeyecek. Ama Baba’nın bağrında bulunan ve Tanrı olan biricik Oğul O’nu tanıttı. Oğul, Tanrı yüceliğinin parıltısı, O’nun varlığının öz görünümüdür. Güçlü sözü ile her şeyi devam ettirir. Günahlardan arınmayı sağladıktan sonra, yücelerde ulu Tanrı’nın sağında oturdu. Tanrı, bütün doluluğunun O’nda (İsa Mesih’te) bulunmasını uygun gördü. Tanrılığın bütün doluluğu bedence Mesih’te bulunuyor!” (İbraniler 12:29; 1. Timoteos 6:16; Yuhanna 1:18; İbraniler 1:3; Koloseliler 1:19; 2:9)
Evet, Tanrı Sözü’nün ilan ettiği budur: “Tanrılığın bütün doluluğu bedence Mesih’te bulunuyor!” (Koloseliler 2:9) bu yüzden Rab İsa, “Ben ve Baba biriz!” diyebildi. İsa Mesih, gökyüzünden gelen, bir insan olan, yeryüzünde yaşayan ve bizleri günahın getirdiği lanetten kurtarmak için Kendi kutsal yaşamını feda eden İyi Çoban’dır. O, aynı zamanda ölümden dirilen ve O’na inanan herkese sonsuz yaşam sunan Kurtarıcı’dır. İsa, bu nedenle şu sözleri söyleyebildi:
“Ben iyi çobanım. Koyunlarımın uğruna canımı veririm. Canımı tekrar geri almak için veririm. Canımı kimse benden alamaz, ben onu kendiliğimden veririm. Onu vermeye de tekrar geri almaya da yetkim var. Bu buyruğu Babam’dan aldım.” (Yuhanna 10:14-18)
İsa’nın, “İyi Çoban” olduğu sorgusuz sualsiz doğrudur, çünkü O, yaşamını bizim uğrumuza feda edecek kadar çok sevmiş Olan’dır!
Bugün size veda etmeden önce söyleyeceklerimiz var; Rab İsa’nın şu harika sözlerine bir kez daha kulak verelim:
(Yuhanna 10) 9 Kapı Ben’im. Bir kimse benim aracılığım ile içeri girerse kurtulur. 1 Koyun ağılına kapıdan girmeyip başka yoldan giren kişi hırsız ve hayduttur. 11 Ben İyi Çoban’ım. İyi çoban, koyunları uğruna canını verir. 12 Koyunların çobanı ve sahibi olmayan ücretli adam, kurdun geldiğini gördüğü zaman koyunları bırakıp kaçar. 14 Ben iyi çobanım. 27 Koyunlarım sesimi işitirler. Ben onları tanırım, onlar da beni izler. 28 Onlara sonsuz yaşam veririm; asla mahvolmayacaklar. Onları hiç kimse elimden kapamaz.
Sevgili dinleyici dostlarımız, siz kimi izliyorsunuz? İyi Çobanı mı izliyorsunuz? Ya da başka birini mi izliyorsunuz?
Bizi dinlediğiniz için teşekkür ederiz. Ve sizi İsa’nın, Tanrı’nın yüreğini dolduran sevgi hakkında neler söylediğini duymanız için bir sonraki programda bize katılmaya davet ediyoruz.
Siz, İsa Mesih’in Kendisi hakkında neler söylediğini hatırlarken, Tanrı sizi bereketlesin!
“Kapı Ben’im. Bir kimse benim aracılığım ile içeri girerse kurtulur. Ben iyi çobanım. İyi çoban koyunları uğruna canını verir.” (Yuhanna 10:9, 11)