Soru: Kutsal Kitap melekler hakkında ne söyler?

Yanıt: Melekler, zekâları, duyguları ve iradeleri olan kişisel ruhsal varlıklardır. Bu, hem iyi, hem de kötü melekler (cinler) için de geçerlidir. Meleklerin zekâsı vardır (Matta 8:29; 2 Korintliler 11:3; 1 Petrus 1:12), duygularını gösterirler (Luka 2:13; Yakup 2:19; Vahiy 12:17), ve iradelerini kullanırlar (Luka 8:28-31; 2 Timoteos 2:26; Yahuda 6). Melekler, gerçek fiziksel bedenleri olmayan ruhsal varlıklardır (İbraniler 1:14). Fiziksel bedenleri olmadığı halde, yine de kişiliktirler.

Yaratılmış varlıklar oldukları için bilgileri sınırlıdır. Bu da onların Tanrı’nın yaptığı her şeyi bilmediği anlamına gelir (Matta 24:36). Ancak insanlardan daha çok bilgi sahibi oldukları görülmektedir, bu da üç nedenden ötürü olabilir. İlk olarak, melekler insanlardan daha yüksek bir düzen olarak yaratılmışlardı. Bu yüzden özlerinde daha büyük bir bilgiye sahiptirler. İkinci olarak, melekler Kutsal Kitap’ı ve dünyayı insanlardan daha iyi etüt ederler ve onlardan daha çok bilgi edinirler (Yakup 2:19; Vahiy 12:12). Üçüncü olarak, melekler insanların etkinliklerini uzun uzun gözlemleyerek bilgi edinirler. Meleklerin, insanlardan farklı olarak geçmişi etüt etmeleri gerekmez; onlar geçmişi yaşamışlardır. Bu yüzden, başkalarının belirli durumlarda nasıl hareket edip tepki gösterdiklerini bilirler ve bizim de benzer durumlarda nasıl hareket edebileceğimizi epey doğru bir şekilde önceden bilebilirler.

Meleklerin iradeleri olduğu halde, bütün diğer yaratıklar gibi onlar da Tanrı’nın isteğine tabidirler. İyi melekler, Tanrı tarafından inanlılara yardım etmeleri üzere gönderilmiştir (İbraniler 1:14). Aşağıda Kutsal Kitap’ın meleklere atfettiği etkinliklerden bazıları yer almaktadır: Tanrı’yı överler (Mezmur 148:1-2; Yeşaya 6:3). Tanrı’ya tapınırlar (İbraniler 1:6; Vahiy 5:8-13). Tanrı’nın yaptıklarıyla sevinirler (Eyüp 38:6-7). Tanrı’ya hizmet ederler (Mezmur 103:20; Vahiy 22:9). Tanrı’nın huzuruna çıkarlar (Eyüp 1:6; 2:1). Tanrı’nın yargılarının araçlarıdırlar (Vahiy 7:1; 8:2). Duaya yanıt getirirler (Elçilerin İşleri 12:5-10). İnsanları Mesih için kazanmaya yardım ederler (Elçilerin İşleri 8:26; 10:3). Hristiyanlar’ın düzenini, işini ve acı çekmelerini gözlemlerler (1 Korintliler 4:9; 11:10; Efesliler 3:10; 1 Petrus 1:12). Tehlike zamanlarında insanlara cesaret verirler (Elçilerin İşleri 27:23-24). Doğru kişilerin ölüm zamanlarında onlara bakarlar (Luka 16:22).

Melekler insanlardan tamamen farklı bir düzendir. İnsanlar öldükten sonra melekler haline gelmezler. Melekler hiçbir zaman insan olmayacaklardır ve hiçbir zaman da insan olmamışlardır. Tanrı, tıpkı insanlığı yarattığı gibi, melekleri de yaratmıştır. Kutsal Kitap’ın hiçbir yerinde meleklerin insanlar gibi Tanrı’nın sureti ve benzerliğinde yaratılmış oldukları bildirilmez (Yaratılış 1:26). Melekler, bir dereceye kadar fiziksel bir biçim alabilen ruhsal varlıklardır. İnsanlar, öncelikle fiziksel varlıklardır ama ruhsal bir yönleri vardır. Kutsal meleklerden öğrenebileceğimiz en önemli şey, Tanrı’nın buyruklarına anında sorgusuz sualsiz itaat etmektir.