صندوق پیمان را در خیمه می‌گذارند
16
1 ایشان صندوق پیمان خداوند را آوردند و در داخل خیمه‌ای که داوود برافراشته بود، قرار دادند. و قربانی‌های سوختنی و سلامتی به حضور خداوند تقدیم کردند.
2 پس از اینکه داوود قربانی سوختنی و سلامتی را گذراند، مردم را به نام خدا برکت داد.
3 داوود به تمام مردها و زنهای قوم اسرائیل یک قرص نان، یک قسمت از گوشت و یک نان کشمشی داد.
4 او گروهی از لاویان را برای خدمت در برابر صندوق پیمان گماشت تا خداوند خدای اسرائیل را نیایش و ستایش کنند.
5 آساف رهبر بود و بعد از او زکریا، یعیئیل، شمیراموت، یحیئیل، متتیا، الیاب، بنایاهو و عوبید اَدوم بودند. یعیئیل نوازندهٔ چنگ و بربط بود و آساف سنج می‌نواخت.
6 بنایاهو و یحزیئیل کاهنانی بودند که در برابر صندوق پیمان خدا به طور مرتب شیپور می‌نواختند.
سرود شکرگزاری داوود
(مزمور 1:105-15؛ 1:96-13؛ 1:106 و 47-48)
7 در آن روز بود که داوود برای اولین بار مسئولیّت سرودهای ستایشی برای خداوند را به آساف و لاویان دیگر داد.
8 خداوند را شکر کنید و عظمت او را بیان نمایید.
کارهایی را که انجام داده است به جهانیان اعلام نمایید.
9 برای او سرود حمد بسرایید.
و کارهای عظیم او را به مردم بگویید.
10 جلال بر نام مقدّس او باد!
شادمان باد، دلهای کسانی‌که خداوند را می‌جویند!
11 از خدا کمک بطلبید
و همیشه او را بپرستید.
12-13 ای فرزندان بندهٔ او ابراهیم،
و ای فرزندان یعقوب، برگزیدهٔ او،
معجزات و داوریهای خدا را به یاد آورید.
14 او خداوند خدای ماست.
او همهٔ زمین را داوری می‌کند.
15 پیمان او را همیشه به یاد آور،
کلامی را که فرمان داد، برای هزار نسل.
16 پیمانی را که با ابراهیم بست،
و سوگندی را که با اسحاق یاد کرد حفظ خواهد نمود،
17 عهدی با یعقوب بست
پیمانی جاودانه با اسرائیل.
18 خداوند فرمود: «سرزمین کنعان را
به عنوان ملکیّت به شما می‌بخشم.»
19 وقتی تعداد آنها کم بود
و در سرزمین کنعان غریب
20 و در کشورها و سلطنت‌ها سرگردان بودند،
21 خداوند به هیچ‌کس اجازه نداد که به آنها آزاری برساند
و برای پشتیبانی آنها به پادشاهان هشدار داد.
22 و فرمود: «به برگزیدگان من ظلم نکنید،
و به انبیای من ضرر نرسانید»
23 ای مردم زمین، خداوند را بسرایید.
از نجات او هر روز سخن بگویید.
24 جلال او را به ملّتها اعلام نمایید.
کارهای شگفت او را در میان همهٔ مردم بگویید.
25 خداوند بزرگ است، او را بسیار ستایش کنید
او از همهٔ خدایان شگفت‌انگیزتر است.
26 زیرا همهٔ خدایان مردم بُتها هستند،
امّا خداوند آسمانها را آفرید.
27 شکوه و جلال در حضور اوست،
و نیرو و شادمانی در معبد بزرگ او.
28 ای تمامی مردم روی زمین، خداوند را سپاس گویید.
جلال و توان او را سپاس گویید.
29 نام با شکوه خداوند را بستایید،
به معبد بزرگ او بیایید و هدیه بیاورید.
30 به لرزه درآیید، همهٔ زمینیان،
جهان استوار و پایدار گشته و هرگز نخواهد جُنبید.
31 ای زمین و آسمان شاد باشید،
به ملّتها بگویید خداوند پادشاهی می‌کند.
32 دریا و آنچه در آن است به خروش آیید
و کشتزارها و هرچه در آنهاست شادمان گردند.
33 آنگاه درختان جنگل از شادمانی در حضور خداوند بخوانند
زیرا او برای داوری زمین می‌آید،
34 خداوند را سپاس گویید زیرا او نیکوست،
و محبّت پایدار او جاودانه است.
35 به او بگویید: «ای خدای نجات‌دهنده،
ما را رهایی بخش، ما را گردهم آور و از ملّتها رها کن،
تا بتوانیم سپاسگزار باشیم
و نام مقدّس تو را ستایش کنیم.»
36 سپاس بر خداوند خدای اسرائیل!
او را از اکنون تا ابد سپاس گویید.
آنگاه همهٔ مردم آمین گفتند و خداوند را ستایش کردند.
ستایش در اورشلیم و جبعون
37 داوود آساف و نزدیکانشان را برای خدمت نزد صندوق پیمان گماشت تا کارهای روزمرهٔ آن را انجام دهند.
38 او همچنین به عوبید اَدوم پسر یدیتون و شصت و هشت نفر از دستیاران او امر کرد که با آنها کمک کنند. عوبید اَدوم و حوسه وظیفهٔ دروازه‌بانی را داشتند.
39 صادوق کاهن و سایر کاهنان را هم برای خدمت در خیمهٔ خداوند بالای تپّه در جبعون تعیین کرد
40 تا مطابق قوانین نوشته شدهٔ خداوند به قوم اسرائیل، به طور منظّم برای خداوند قربانی‌های سوختنی در قربانگاه هر صبح و عصر تقدیم کنند.
41 با ایشان هیمان، یدوتون و سایر برگزیدگان ویژه، برای خواندن سرودهای نیایشی برای خداوند و محبّت پایدار او انتخاب شدند.
42 هیمان و یدوتون همچنین مسئولیّت شیپور و سنج وسازهای دیگر را هنگامی که سرودهای پرستشی سراییده می‌شد، به عهده داشتند.
43 آنگاه همهٔ مردم به خانه‌های خود رفتند و داوود به خانهٔ خود بازگشت تا خانوادهٔ خود را برکت دهد.