74
ആസാഫിന്‍റെ ഒരു ധ്യാനഗീതം.
1 ദൈവമേ, നീ ഞങ്ങളെ എഘഘക്കുമായി തള്ളിക്ക ളഞ്ഞോ?
2 നീ വളരെപ്പഐു കൊഐുവഘ ജനത്തെ ഓര്‍മ്മി ച്ചാലും.
നീ ഞങ്ങളെ രക്ഷിച്ചു.
ഞങ്ങള്‍ നിന്‍റേതാ കുഘു.
നീ വസിച്ചിരുഘ സീയോന്‍ പര്‍വ്വതത്തെ ഓര്‍ ത്താലും.
3 ദൈവമേ, ഈ പുരാതനാവശിഷ്ടങ്ങളിലൂടെ വഘുനട ഘാലും.
ശത്രു നശിപ്പിച്ച വിശുദ്ധ സ്ഥലത്തേക്കു മടങ്ങി വരേണമേ.
4 ശത്രു ആലയത്തിത യുദ്ധഗര്‍ജ്ജനം നടത്തി.
തങ്ങള്‍ യുദ്ധം ജയിച്ചതിന്‍റെ സൂചനയായി ആലയത്തിലവര്‍ കൊടി നാട്ടി.
5 മണ്‍വെട്ടികൊഐ് കള പറിച്ചുകളയുഘവരെ പ്പോ ലെയായിരുഘു ഭടങാര്‍.
6 ദൈവമേ, കോടാലികള്‍, കൈമഴു എഘിവയൊക്കെ ഉ പയോഗിച്ച് നിന്‍റെ ആലയം അവര്‍ തകര്‍ത്തു.
നിന്‍റെ ആലയത്തിലെ മുഴുവന്‍ ദാരുശില്പങ്ങളെയും അവര്‍ തകര്‍ത്തു.
7 നിന്‍റെ വിശുദ്ധ ആലയം ആ ഭടങാര്‍ കത്തിച്ചു.
നിന്‍ റെ നാമത്തെ ആദരിക്കുഘതിന് സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടതായിരുഘു ആ ആലയം.
പക്ഷേ അവ രതു വലിച്ചു നിലത്തിട്ടു.
8 ഞങ്ങളെ പൂര്‍ണ്ണമായും നശിപ്പിക്കാന്‍ ശത്രു നി ശ്ചയിച്ചു.
രാജ്യത്തെ എഥാ വിശുദ്ധസ്ഥലവും അവര്‍ അഗ്നിക്കിരയാക്കി.
9 ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഞങ്ങളുടെ അടയാളങ്ങളൊഘും കാണാ നാകുഘിഥ.
പ്രവാചകരാരും അവശേഷിക്കുഘിഥ. എന് തുചെയ്യണമെഘ് ഒരുവനും അറിവിഥ.
10 ദൈവമേ, എത്രകാലത്തോളം ശത്രു ഞങ്ങളെ പരിഹ സിക്കും?
നിന്‍റെ നാമത്തെ എഘഘക്കും അപമാനി ക്കു വാന്‍ നീയവരെ അനുവദിക്കുമോ?
11 ദൈവമേ, നീയെന്തിനാണ് ഞങ്ങളെ ഇത്ര കഠിനമായി ശിക്ഷിക്കുഘത്?
നിന്‍റെ മഹാശക്തിയുപയോഗിച്ച് നീ ഞങ്ങളെ പൂര്‍ണ്ണമായും നശിപ്പിച്ചു!
12 ദൈവമേ, ദീര്‍ഘകാലം നീ ഞങ്ങളുടെ രാജാവാ യിരു ഘു.
ഈ രാജ്യത്ത് അനവധി യുദ്ധങ്ങളിത നീ ഞങ്ങളെ ജയിപ്പിച്ചു.
13 ദൈവമേ, നീ നിന്‍റെ മഹാശക്തിയുപയോഗിച്ച് ചെ ങ്കടലിനെ വിഭജിച്ചു.
14 സമുദ്രത്തിലെ മഹാവ്യാളിയെ നീ തോല്പിച്ചു!
ലിവ്യാഥാന്‍റെ തലകള്‍ നീ തകര്‍ക്കുകയും
അവന്‍റെ ശരീ രം മൃഗങ്ങള്‍ക്കെറിഞ്ഞു കൊടുക്കുകയും ചെയ്തു.
15 ഉറവകളും അരുവികളും നീ ഒഴുക്കുകയും
നദികളെ വറ് റിക്കുകയും ചെയ്തു.
16 ദൈവമേ, പകലിനെ നീ നിയന്ത്രിക്കുഘു, രാത്രി യെയും നീ നിയന്ത്രിക്കുഘു.
ചന്ദ്രനെയും സൂര്യനെ യും നീ സൃഷ്ടിച്ചു.
17 ഭൂമിയിലെഥാറ്റിനും നീ അതിരുകള്‍ വച്ചു.
വേനലും ഹേമന്തവും നീ സൃഷ്ടിച്ചു.
18 ദൈവമേ, ഇക്കാര്യങ്ങള്‍ ഓര്‍മ്മിച്ചാലും.
ശത്രു നി ഘ അപമാനിച്ചത് ഓര്‍മ്മിച്ചാലും! വിഡ്ഢികള്‍ നിന്‍റെ നാമത്തെ വെറുക്കുഘു!
19 നിന്‍റെ മാടപ്രാവിനെ കാട്ടുമൃഗങ്ങള്‍ പിടിക്കാനനു വദിക്കരുതേ!
നിന്‍റെ പാവം ജനതയെ എഘഘക്കും മറക് കരുതേ.
20 നമ്മുടെ കരാറിനെപ്പറ്റി ഓര്‍ത്താലും!
ഈ ദേശത്തെ ഓരോ ഇരുഐയിടങ്ങളിലും അക്രമം നിറഞ്ഞി രിക്കു ഘു.
21 ദൈവമേ, നിന്‍റെ ജനത അപമാനിക്കപ്പെട്ടു.
അവ രിനിയും പീഡിപ്പിക്കപ്പെടാനനുവദിക്കരുതേ.
നിന്‍ റെ പാവം നിസ്സഹായജനത നിഘ സ്തുതിക്കുഘു.
22 ദൈവമേ, എഴുഘറ്റു പോരാടിയാലും!
ആ വിഡ്ഢികള്‍ നിഘ വെഥുവിളിച്ചത് ഓര്‍മ്മിച്ചാലും.
23 നിന്‍റെ ശത്രുക്കളുടെ ആക്രോശങ്ങള്‍ മറക്കാതിരി ക്കേണമേ.
അവര്‍ വീഐും വീഐും നിഘ അധിക് ഷേപി ച്ചിരിക്കുഘു.