137
1 ബാബിലോണിലെ നദികള്‍ക്കരികിലിരുഘ്
സീ യോനെ ഓര്‍ത്തപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ കരഞ്ഞു.
2 ഞങ്ങളുടെ കിഘരങ്ങള്‍ അലരിമരക്കൊന്പുകളിത തൂക്കി.
3 ബാബിലോണിത ഞങ്ങളെ തടവുകാരാക്കിയവര്‍ ഞ ങ്ങളോടു പാടാന്‍ പറഞ്ഞു.
ആഹ്ലാദഗാനങ്ങള്‍ പാടാന്‍ അവര്‍ പറഞ്ഞു.
സീയോനെപ്പറ്റി ഗാനങ്ങള്‍ പാടാന്‍ അവര്‍ പറഞ്ഞു.
4 പക്ഷേ ഒരു വിദേശരാജ്യത്തു വച്ച്
യഹോവയുടെ ഗാനം പാടാന്‍ ഞങ്ങള്‍ക്കാവിഥായിരുഘു!
5 യെരൂശലേമേ, നിഘ ഞാനെഘങ്കിലും മറഘാത
എനി ക്ക് വീഐുമൊരു സ്തോത്രം പാടാന്‍ കഴിയാതെ യാകട് ടെ.
6 യെരൂശലേമേ, നിഘ ഞാനെഘങ്കിലും മറഘാത
ഞാന്‍ വീഐും ഒരിക്കലും പാടുകയിഥ.
ഞാന്‍ നിഘ ഒരിക്കലും മറക്കയിഥഘു സത്യം ചെയ്യുഘു.
7 യെരൂശലേം എഥായ്പ്പോഴും എന്‍റെ ആഹ്ലാദ ത്തിക വായിരിക്കുമെഘ് ഞാനുറപ്പു തരുഘു!
യഹോവേ, യെരൂ ശലേം നിലം പതിച്ച ദിനത്തിത
ഏദോമ്യര്‍ ചെയ്തത് ഓ ര്‍ക്കേണമേ,
അവര്‍ പറഞ്ഞു, “അതിന്‍റെ അടിത്തറ മുതത അതിനെ നശിപ്പിക്കുക.”
8 ബാബിലോണേ, നീ നശിപ്പിക്കപ്പെടും! നിനക്ക ര്‍ഹതപ്പെട്ട ശിക്ഷ തരുഘവന്‍ വാഴ്ത്തപ്പെടട്ടെ.
നീ ഞങ്ങളെ വേദനിപ്പിച്ചതുപോലെ നിഘ വേദനി പ്പി ക്കുഘവന്‍ വാഴ്ത്തപ്പെടട്ടെ.
9 നിങ്ങളുടെ കുഞ്ഞുങ്ങളെ പിടിച്ച്
പാറയിലടിക്കു ഘവന്‍ വാഴ്ത്തപ്പെടട്ടെ.