સુલેમાન:
7
1 હે રાજકુંવરી, ચંપલોમાં તારા પગ કેવા સુંદર દેખાય છે!
તારા પગ કુશળ કારીગરે કંડારેલા ઝવેરાત જેવા છે!
2 તારી નાભિ જાણે સુંદર ગોળાકાર પ્યાલો,
જેમા દ્રાક્ષારસ કદી ખૂટતો નથી.
તારું પેટ ખીલેલા ફૂલોથી શણગારેલી
ઘઉંની ઢગલીના જેવું છે.
3 તારાં બે સ્તન જાણે હરણીના
મનોહર જોડિયા બચ્ચાં જેવા છે!
4 હાથીદાંતના બુરજ જેવી છે તારી ગરદન;
તારી આંખો જાણે બાથ-રાબ્બીમના નગર દરવાજા પાસે
આવેલા હેશ્બોનના ઝરા!
તાંરુ નાક જાણે દમસ્કની ચોકી કરતો
લબાનોનનો બુરજ!
5 તારું મસ્તક કામેર્લ પર્વત સમું છે.
તારા કેશ ઘનઘોર ઘટાં જેવા છે.
તારા વળાંકોમાં રાજા પોતે
બંદીવાન બની ગયો છે.
6 અહા! મારી પ્રીતમા,
તું કેવી સુંદર છે!
તથા વિનોદ કરવા લાયક
અને આનંદદાયક છે!
7 તાડના વૃક્ષ જેવી
તું ઊંચી અને સુડોળ છે;
અને તારા સ્તનો
તેના ફળો જેવાઁ છે!
8 મેં કહ્યું, “હું તાડના વૃક્ષ પર ચઢી જાઉં;
તેના ફળો હું લઉં,
તારા સ્તન દ્રાક્ષની લૂમો જેવાઁ થાય!
તારા શ્વાસની સુગંધ સફરજન જેવી થાય!
9 તારું મુખ ઉત્તમ દ્રાક્ષારસ જેવું થાય!
તે દ્રાક્ષારસ સીધો મારા પ્રીતમ પાસે જાય,
અને તેના હોઠો તથા દાંત ઉપર સરળતાથી પેટમાં ઊતરી જાય.”
કન્યા કહે છે સુલેમાનને:
10 હું તેની પ્રીતમા છું
અને તે મારા માટે તીવ્ર ઝંખના રાખે છે.
11 હે મારા પ્રીતમ!
ચાલ, આપણે ખેતરમાં જઇએ;
અને આપણે ગામડાંમાં ઉતારો કરીએ.
12 આપણે વહેલાઁ ઊઠીને દ્રાક્ષાવાડીઓમાં જઇએ;
દ્રાક્ષાવેલાને મોર આવ્યો છે તેનાં ફૂલ ખીલ્યાં છે કે નહિ,
ને દાડમડીઓને ફૂલ બેઠાં છે કે નહિ,
તે આપણે જોઇએ;
ત્યાં હું તને મારી પ્રીતિનો અનુભવ કરાવીશ.
13 ત્યાં મદનવેલ તેની સુગંધ પ્રસરાવે છે;
વળી આપણાં આંગણામાં સર્વ પ્રકારના જૂના
અને નવા તરેહ તરેહનાં ફળો છે,
મારા પ્રીતમ, મેં તેને કાળજી પૂર્વક તારા માટે સાચવી રાખ્યા છે.